magia

W sensie ogólnym magia jest próbą oddziaływania na naturę celem osiągnięcia, i to różnymi sposobami, cudownych skutków; w ujęciu ezoterycznym chodzi o zdobycie władzy nad mocą stanowiącą o jedności wszechświata. Etymologicznie słowo to wywodzi się od "magów", członków kasty kapłańskiej u Medów i Persów, którzy - według Herodota - wyróżniali się znajomością astrologii, posiedli umiejętność wróżenia i inne tajemne sztuki.

Odróżnia się wiele rodzajów magii, np. białą, praktykowana dla osiągnięcia jakiegoś dobrego celu, czarną - celem spowodowania jakiegoś zła; czerwoną - dla ułatwienia kontaktów seksualnych. W historii większość trudnych zjawisk, przede wszystkim alchemicznych, określano jako magiczne. Należy jednak zauważyć (co nie jest obecnie dla wielu oczywiste), że Kościół nie ograniczał badań naukowych, zwracał jednak wyjątkową uwagę na chęć magicznego interpretowania ich. Z jednej strony ekskomunikowano alchemików, ale z drugiej strony innym umożliwiano prace badawcze.

Ogólnie magia różni się od religii tym, że zjawiska nadprzyrodzone stara się zmusić do działania, podporządkować. Niebezpieczeństwo było więc trojakie:
* uznanie Boga za siłę nadprzyrodzoną i chęć zawładnięcia Nim
* nawiązywanie kontaktu ze złymi duchami
* traktowanie wiedzy racjonalnej jako nadprzyrodzonej

Na przestrzeni wieków rozmaicie starano się wyjaśnić to zjawisko (jeśli się uznawało magiczny efekt). Dla Freuda była oznaką nerwicy, dla Junga - psychologicznej projekcji, dla teologów chrześcijańskich - działaniem Szatana, dla naukowców - szarlatanerią. Obecnie uprawiają ją niektóre sekty, znaczna liczba grup ezoterycznych i wszyscy wyznawcy okultyzmu i satanizmu. W ocenie zjawiska nie możemy pomijać świadectwa byłych magów, którzy w większości uważają, że nie ma różnicy między czarownictwem a magią, a ponadto trzeba pamiętać, że magia wiąże się z licznymi formami ukrytego satanizmu. Zarówno Biblia (Kpl 19,26; Pwt 18, 10-11; Ga 5, 20), jak i różne tradycje chrześcijańskie zdecydowanie zakazywały praktykowania magii, utrzymując, iż jest całkowicie sprzeczna z chrześcijaństwem i stanowi formę kontaktu ze złymi duchami.

Z punktu widzenia historycznego interesujące są powody i problemy z jakimi spotykały się osoby parające się magią, a co za tym idzie możliwości, kontakty i ograniczenia. Najbardziej znanym magiem-alchemikiem był Twardowski, posądzany m.in. o stworzenie magicznego zwierciadła do opętania króla wizerunkiem jego zmarłej żony. O magię i czary były posądzane także, najczęściej niebezpodstawnie, różnego rodzaju znachorki, zielarki, wróżbitki. Nieprawdą jest jednak że z reguły kończyło się to procesem i stosem.