dąb

Nazwa wywodzi się od prasłow. *dąbъ - ciemny. Las dębowy zwano pierwotnie "dąbie" - dopiero później na skutek zbieżności przeszło w dąbrowa.

Najbardziej dostojne drzewo znane w Europie. Symbol stałości, szlachetności, dostojeństwo, siły witalnej. W tradycji ludowej gałązki dębu zawieszano na pod powałą ku zapewnieniu siły, oraz wkładano do kołysek chłopców. Drzewo, piękne, niezależne, wolne. Występuje w wieku herbach niemieckich, gdzie stał się w XVIII wieku symbolem pogaństwa. Wieniec z liści dębowych symbolizuje niepospolite męstwo.

Szukaj herbów z tym symbolem

* Nie należy mylić imienia Dobrawy (pochodzącego od słowo dobro) z "Dąbrówką".