komornik

W zależności od kontekstu
1. Zarządca komory króla lub magnata
2. Urzędnik dworski pełniący rolę doraźnego sędziego, także posłaniec por. podkomorzy
3. Zarządca składu solnego
4. Najemca lokalu, handlarz
5. Na wsiach (tak często w księgach metrykalnych) osoba mieszkająca u kogoś w komorze, lokator, chłop bezrolny mieszkający w czyjejś izbie, czasem rozróżniano mieszkanie na stałe lub czasowe - zob. inquilinus i camerarius. Nie musiała to być osoba biedna, ale miała zazwyczaj szersze prawo przemieszczania się (ograniczane niekiedy na czas prac polowych).
6. Robotnik folwarczny, przeważnie z klasy włościan niemających swej roli ani siedziby, który za udzielone mu mieszkanie (komorne) w chatach będących własnością dziedzica folwarku, a przy tym za mały kawałek ziemi, oddawany mu pod uprawę i dozwolenie trzymania paru sztuk bydła na pastwisku dworskim, obowiązany był odrabiać pewną ilość dni i stawać na każde wezwanie do roboty za niską zwykle płacę. Komorników zwano także: chałupiarze, zagrodniki, ogrodziarze.

ros: судебный исполнитель, судебный приставъ, коморник