Imię sekretne

Przekonanie, wywodzące się z prastarych czasów, o tym, że poznanie imienia powoduje związanie czyjejś woli. Dotyczyło to również demonów czy bogów. Czarownik znający imiona demonów mógł je wykorzystać do swoich celów, człowiek wypowiadający imiona bogów mógł na nich wpływać. Wypowiadanie imienia Boga Jahwe mogła oznaczać chęć zapanowania nad nim - stąd absolutny zakaz u Izraelitów. Fakt znania tajemnych imion demonów mógł świadczy o zakazanym procederze czarnej magii. Stąd też przysłowie "Nie wywołuj wilka z lasu" czy "Licho nie śpi" - które przestrzegały przed przywoływaniem po imieniu.
Samo przeświadczenie o wiążącej mocy imienia świadczy o materialnym (ziemskim) pojmowaniu danych wierzeń i pośrednio jest przesłanką za odejściem od transcendencji (jak judaistyczny zakaz wypowiadania Imienia Boga wprowadzony po reformie Ezdrasza). U rdzennej ludności Azji czy Afryki do dzisiaj wypowiadanie nazw groźnych zwierząt jest tabu, świadczy o nieuprzejmości lub przynajmniej braku roztropności.