(Filipinowie, Starowiercy) Grupa obrządku wschodniego, która nie uznając reform kościelnych cara Piotra I, opuściła Rosję i osiedliła się na Bukowinie. W 1783 roku cesarz Józef II nadał im wolność religijną oraz zwolnił z obowiązku służby wojskowej. Starowiercy zachowali wiele wyróżniających ich obrzędów. Nie mają osób duchownych, a ich obowiązki pełni zawsze najstarszy z rodziny. (H. Stupnicki, Galicya pod względem topograficzno-geograficzno-historycznym, s. 19-20)