budnik

Budarz, zamieszały w budzie leśnej. Nazwa używana zazwyczaj w puszczach litewskich i rusińskich.
Mógł to być zarówno włościanin jak i drobny szlachcic - głównie osiedleniec, Mazur. Człowiek taki zaczynał od postawienia sobie budy - stąd nazwa. Potem zajmował się krudowaniem (karczowaniem) i pozyskiwaniem użytku z owego procesu. Zajęciem budników było więc zazwyczaj wypalanie węgla drzewnego, wytwarzanie dziegciu, terpentyny, wyrabianie smoły, klepek, gontów i dranic.