Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Oskarżony przez grubernatora grodzieńskiego o udział w Powstaniu, wezwany do powrotu do kraju. Pochodzenie: pow. brzesko-litewski

włościanka z miejscowowsci Szawle, zamieszana w powstanie, zwolniona 1865

wieku lat 18, rodem z Lubelskiego, służył w oddziale Lelewela, poległ w bitwie pod Panasówką.

udział w potyczkach: augustowskie: Krasne 29.06.1863 ranny, dostał się do niewoli

Zm. przed 1919, żona: Zofia, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: IV-24

Uczestnik powstania styczniowego, prawnik, urodził się 23.12.1841 roku w Rudzie jako syn Jana/?/ i Katarzyny z Formusów. Uczył się w gimnazjum w Suwałkach. Brak bliższych informacji o przebiegu służby w wypadkach 1863 roku. Po ukończeniu Uniwersytetu Petersburskiego na wydziale prawa otrzymał posadę asesora w sądzie policji poprawczej w Piotrkowie, skąd po półrocznym urzędowaniu przeniesiony został na analogiczne stanowisko w Warszawie. W 1876 roku otrzymał awans na sędziego sądu kryminalnego. Adam Sztukowski poza pracą zawodową zajmował się literatura prawniczą. Opublikował szereg artykułów w Gazecie Sądowej Warszawskiej, w której przez wiele lat zasiadał w komitecie redakcyjnym. W 1888 roku miał odczyt p.t. Badanie świadków, który zyskał szereg przychylnych ocen w środowisku prawników. Adam Sztukowski zmarł 1.03.1899 roku i pochowany została na Powązkach w kw. 24. Jak napisano o nim w nekrologu Sędzia Sztukowski był bez zaprzeczenia dobrym urzędnikiem, lecz i zarazem i człowiekiem w całym tego słowa znaczeniu, i dlatego cieszył się u wszystkich wielkim szacunkiem i poważaniem. Z małżeństwa Zofią z Miszewskich/ Wiszniewskich ?/ mieli syn Tadeusza, zmarłego 24.06.1895 roku. W 1919 roku Adam Sztukowski pośmiertnie został zweryfikowany jako weteran powstania styczniowego pod numerem porządkowym 2253/1920. Pensję weterańską pobierała wdowa Zofia, która zmarła 20.09.1931 roku i pochowana została na Powązkach obok męża i syna.

Urodzony w rodzinie mieszczańskiej w Pruchniku. Weteran Powstania Styczniowego. Pochowany na cmentarzu komunalnym w Pruchniku

ppro. (1842) Augustów

Ur. 1842 Żarnów, miejscowość w 1923: Augustów, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: VIII-167

ur. w 1842 roku. Służył w oddziale . Był więziony. Został zweryfikowany jako podporucznik weteran pod numerem porządkowym 1618/1923. W latach 20. mieszkał w Augustowie. Żył jeszcze w 1927 roku

wyrok sądu polowego 03.11.1864, matka Piotra, mieszczanka z Poniew. Niedoniesienie władzy o powrocie syna z powstania, zaliczyć areszt 27.11.1864

W Usolu między 1866-68 - z Podola.

Rolnik

włościanin był żandarmem wieszającym, 5 lutego 1864 r powieszony w gminie Osicki.

w wyprawie na Płock 22 Stycznia 1863 roku, został podobno ciężko ranny i do moskiewskiego szpitalu odniesiony, i zmarł tamże na drugi dzień. Według podania jednego z towarzyszy wyprawy, miał to byó człowiek wielkich zdolności i wysoko ukształcony, niewiadomo dla jakich powodów w oddziale odgrywał rolę parobczaka, skutkiem czego zostawał w podejrzeniu.

Syn gospodarzy Rusinów z Ustrzyk Dolnych. Wymieniony w raporcie żandarmerii z Ustrzyk Dolnych jako podejrzany o udział w powstaniu.

Emigrant postyczniowy do Argentyny. Walczył w szeregach wojsk argentyńskich w stopniu majora.

Powstaniec 1863, więziony w Twierdzy Kijowskiej w tzw. "" i stamtąd zesłany na Syberię. Nazwisko umieszczone na tablicy pamiątkowej.

Handlowiec

Ur. 07.01.1834, zmarł 12.04.1865, syn Józefa Szuby i Franciszki Pazik. Kacper Szuba w 1863 roku w czasie Powstania Styczniowego brał udział w walkach, był w oddziale, którym dowodził ksiądz Kowalewski - proboszcz z Wąsewa (lub wg innego zapisku Piotrowski). Ostatnia bitwa rozegrała się w lasach pod Zastawiem. Ksiądz został zesłany na Syberię, a Kacper Szuba wkrótce po wywiezieniu księdza zmarł.

Powstaniec 1863, więziony w Twierdzy Kijowskiej w tzw. "" i stamtąd zesłany na Syberię. Nazwisko umieszczone na tablicy pamiątkowej.

udział w potyczkach: lubelskie: Kobylanka 6.05.1863 ranny

z Lublina, poległ pod Kobylanką dnia 8. maja 1863 r.

z Kongresówki, poległ w Sandomierskiem w połowie 1863 r.

umarł w szpitalu w Cieszanowie dnia 10. maja 1863 r. z ran odniesionych w walce z Moskalami.

wieku lat 18, podobno syn szewca z Lublina, uczeń klasy V tamtejszego gimnazyum. Czynny w organizacyi przedpowstańczej, przewidując blizkie hasło powstanią, dla wyćwiczenia się w sztuce wojskowej, opuścił kraj w początkach 1862 r. i zapisał się do szkoły wojskowej w Cuneo, poczem zamieszkał czas jakiś WParyżu. Powstanie powołało go do kraju, w początkach 1863 r. przybył do Galicy i, i jako zdolny oficer brał czynny udział w Lutym w bezowocnej wyprawie Czarneckiego (Bończy) w Lubelskie, a następnie przeniósł się do oddziału Czachowskiego, gdzie walczył pod Jedlinkami nad Tanwią, Rudką i t. d. Po rozbiciu oddziału powrócił do Galicyi oddając swoje usługi pod dowództwo Jeziorańskiego, który go mianował porucznikiem i dowódcą plutonu. W bitwie 6 Maja t. r. pod Kobylanką ciężko ranny w nogę, przeniesiony do szpitala w Cieszanowie, zmarł 9 lub 10 Maja t. r. i tam pochowany.

zm. 10 V 1863, powstaniec styczniowy, poch. Cieszanów

Powstaniec ze wsi Haczów na Podkarpaciu. Syn Piotra

Ur. 08.08.1845r., Warszawa. Majster stolarski ze Lwowa, żonaty, 2 dzieci, wyznania rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem uczył się na pracowni fortepianów, natomiast w czasie powstania od początku maja 1863r. był szeregowym w strzelcach w krakowskim. Walczył pod Szklarami, po rozbiciu zaliczony był do oddziału Jeziorańskiego i w trzeciej bitwie pod Kobylanką został ranny w głowę pałaszem. Po wykurowaniu dostał się do organizujących się żuawów Mierosławskiego, a po rozbiciu przybył do Krakowa, skąd wywieziono go do Ołomuńca, a po 2 latach wymuszono wcielenie się do wojska i odesłano go do Meksyku. Potem powrócił do Lwowa. Deklarację podpisał 03.10.1888r.

ur. w Warszawie r. 1845, uczeń praco w. fortepianów, służył jako szereg, strzelców w oddz. Grekowicza (pod ), Jeziorańskiego (pod Kobylanką). Ranny w głowę pałaszem, aresztowany, wywieziony został do Ołomuńca, a następnie wcielony do wojsk meksykańskicli. Po powrocie do Europy majster stolarski.

ur. 1848, zm. 21 IX 1917, powstaniec styczniowy, poch. Lwów

ppro. (1843) Ciechocinek

ppor., odzn. Krzyżem Niepodległości z mieczami za udział w Powstaniu 1863

Ur. 1843 Częstochowa, miejscowość w 1923: Ciechocinek, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: B-71