Powstańcy styczniowi

Zginął pod Józefowem 1863 r. (Imionospis Stupnickiego podaje że pochodził z Rybna w W. Ks. Pozn. i był kucharzem).

więziony w twierdzy dynaburskiej, zesłany na zaludnienie na Syberię

W 1863 r. pomagał chorym i rannym powstańcom (m.in. z oddziału Jelskiego, pseud. Jodko) pod Kiewszami. Złapany i doprowadzony do naczelnika wojennego w Dziśnie. Sąd polowy w Dynaburgu skazał go 21 X 1863 r. na pozbawienie praw i zesłanie na Syberię.

pochodził z Galicji, z obwodu stanisławowskiego, wzięty do niewoli, zesłany na Sybir, zmarł w trakcie powrotu do kraju, w Krasnojarsku 20 sierpnia 1866 r.

z Galicyi obwodu Stanisławowskiego, wzięty w niewolę, zasłany na sybir, uwolniony, gdy powracał do kraju, zmarł w drodze w Krasnojarsku 20 sierpnia 1866 roku.

Ur. 1842 Malin, miejscowość w 1923: Mosin, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: I-65

własność ziemska skonfiskowana po 1863: Raciborki, gub. Mińska , dz. 52.

organizator przygraniczny Galicji Zach. w październiku 1863 r., następnie komendant placu w Krakowie, aresztowany w lutym 1864 r.

Więzień cytadeli warszawskiej. szlachcic z Księstwa Poznańskiego posiadający majątek we wsi Starogrodż w pow. stanisławowskim, lat 30. Katolik, żonaty, ma dwoje dzieci. Aresztowany w Starogrodzie 10 maja 1864 r. "za udział w powstaniu". 23 września generałpolicmajster rozkazał przekazać go władzom pruskim. (A -ll).

były urzędnik w Krolestwie Polskim, potem adjutant generała Czachowskiego w 1863 r., ostatnio urzędnik krakowskiego magistratu, zmarł w Krakowie 27 lutego 1887 r. przeżywszy 48 lat (Czas 1887).

ur. 1825, zm. 26 I 1867, powstaniec styczniowy, poch. Lwów

syn Piotra, urodzony w powiecie Czortkowickim, w majątku ojca w 1825 r.. w 1850 r. osiadł w Draganówce koło Kamieńca Podolskiego. Będąc czynnym w powstaniu, w 1863 r. schwytany i odstawiony do kijowskiej cytadeli. po 2 latach męczenia w więzieniu, gdzie go przy inkwizycjach bito kijami po głowie i 8 zębów mu wybito, w skutek czego dostał pomieszania zmysłów. Odwieziony do Cytadeli w Kamieńcu Podolskim, z tamtąd został wykradzionym, a przewieziony przez granicę pomieszczony został w szpitalu obłąkanych w Lwowie. Pomimo usilnych starań lekarzy nieszczęśliwy ten męczennik zakończył swój żywot 28 stycznia 1864 r. w 42 roku życia. Pochowany został na cmentarzu Łyczakowskim.

syn Piotra, urodzony w Czortkowickim powiecie w majatku ojca 1825 roku. W roku 1850 osiadł w Draganówce koło Kamieńca Podolskiego. Będąc czynnym w powstaniu 1863 r., schwytany przez moskali i do Kijowskiej Cyta deli odstawiony, po 2ch latach męczenia w więzieniu gdzie go przy inkwizycyach bito kijami po głowie i 8 zębów mu wybito, w skutek czego ten nieszczęśliwy dostał pomięszania zmysłów, odwieziony został do Cytadeli w Kamieńcu Podolskim, skąd go wykradziono w Lipcu 1866 r. Przewieziony przez granicę, w domu obłąkanych we Lwowie pomieszczony został, wszelkie atoli usiłowania lekarzy nad przyprowadzeniem go do odzyskania zmysłów były bezskuteczne, prześladowała go ciągła obawa, że go moskale chcą zmusić do wyznań, których podczas śledztwa i tortur wycisnąć nie zdołali. Nieszczęśliwy ten męczennik zakończył swój żywot 26 Stycznia 1867 r. w nocy w 42gim roku życia, pochowany 27 t. m. na cmentarzu Łyczakowskim.

powstaniec, chłop z powiatu berdyczowskiego, wieś Czerniawka Mała

ppor. (1842) Mosln

włościanin, uczestnik powstania, notowany: powiat święciański

АНТОНОВИЧЪ Брониславъ,szlachcic (дворянин),student (студент Горы-Горацкаго института.),gubernia mohylewska,uczestnik Powstania Styczniowego, zesłaniec, na mocy p. 3 orzeczenia /powelenja/ cesarskiego z 13 i 17 maja 1871 r. zwolniony z dozoru policyjnego z prawem zamieszkania gdziekolwiek w państwie rosyjskim, z wyjątkiem stolicy i guberni stołecznych, Królestwa Polskiego i Zabranego Kraju, lecz z zabronieniem mu objęcia służby państwowej i społecznej.

szlachcic Mohylew województwo

za udział w powstaniu został skazany na 4 lata więzienia przez Mendorfa-Pouilly (Alexander Graf von Mensdorff-Pouilly) w 1864 r.

wcześniej Teodor Tirpicz, z Królestwa Polskiego, 22 lat, bez stałego zatrudnienia, (organizator i major powstańców), sądzony za zbrodnię zaburzenia spokojności publicznej przez II c.k. sąd wojenny w Krakowie w marcu 1865, zasądzony na 4 lata więzienia.

Z guberni wileńskiej , uczeń instytutu w Hory-Horkach, brał udział w bitwie pod Hory-Horkami 6.5.1863, informacja o zauważeniu go w szeregach powstańczych pochodzi od listy dyr. Trautfettera

z oddz. Horodyńskiego, walczył pod Radziwiłowem. Wzięty do niewoli został wysłany na Sybir.

lat 26, Galicjanin, wg relacji Edwarda Tuller Lettnera z dn18.12.1863 zesłany na Syberię z Kijowa

Powstaniec figurujący w Archiwum ks. Ruczki

(ur. ok. 1834), ppor. intendentury w 1. Pułku Jazdy Ruskiej

Lat 30, podporucznik, adiunkt podintendentury 1 Batalionu, 1 Pułku Piechoty, Wojska Ziem Ruskich. Cywilny, W 1863 mianowany podpor. przez jen. Gołuchowskiego

lat 18, więzień cytadeli kijowskiej, brał udział w wyprawie radziwiłłowskiej, skazany na Sybir, listopad 1863

lat 26, Galicjanin, wg relacji Edwarda Tuller Lettnera z dn18.12.1863 zesłany na Syberię z Kijowa

Żołnierz z 1863 (dzierzwa Szypowiec (?) Zm. ok. 20.2.1892 w Warszawie)

Podoficer z kowieńskiego (Szawl.), mąż Katarzyny

zesłanie z Litwy na zamieszkanie w Rosji, ukazem z dnia 10/22 grudnia 1865 majątek: Razborki , pow. miński został przymusowo sprzedany

Urodzony w poznańskim w powiecie krotoszyńskim w 1805r. Wstąpił w 1831 do 19 pułku piechoty. Emigrował do Francji. Wstąpił do legii zagranicznej.

Panna, szlachta, siostra Karola. Z gub. Kowieńskiej (Wiłk.). Skazana za bycie zamieszaną w sprawy powstańcze 25.4.1865

udział w potyczkach: lubelskie: Puchaczew 24.09.1863

udział w potyczkach: wileńskie: Rudniki 21.06.1863 poległ

14-letni uczestnik powstania, który w Rosienie, na Żmudzi po schwytaniu otrzymał od pułkownika Karpowa 50 nahajów