Powstanie Styczniowe - uczestnicy

(lub Feliks) (ok. 1843-?) Szlachcic z Wołynia. W powstaniu walczył w oddziale. Sądzony w Kijowie, został skazany na sześć lat ciężkich robót w zakładach. Dotarł do Irkucka w styczniu 1865 r. skąd wysłano go na katorgę nerczyńską, przebywał też w Siwakowej. W następnym roku został zwolniony z robót na osiedlenie do gm. Bratskiej w okr. niżnieudyńskim. W 1871 r. przeniesiony do kategorii na zamieszkanie.

uczestnictwo w potyczkach: krakowskie: 5.04.1863 poległ

wieku lat 17, rodem ze wsi Łęgawice w Radomskiem, uczeń Szkoły Politechnicznej w Puławach, podporucznik w oddziale Grekowicza, w bitwie pod śmiertelnie ranny, zmarł wkrótce 7 Kwietnia 1863 r. w Krzeszowicach i tamże pochowany.

hrabia, umarł w Krzeszowicach dnia 7. kwietnia 1863 r. w skutek ran odniesionych w bitwie pod .

Urodził się w Pruchniku 8 kwietnia 1830 roku. Wychowany u Zaklików w Hawłowicach, z młodymi sześciu Zaklikami wyruszył w lasy w roku 1863. Kiedy zobaczył go pułkownik Leon Czechowski, dowódca oddziału, zadumał się. Nie chciał go - jako człowieka ułomnego stawiać do szerego, lecz przeznaczył do transportu amunicji. Dionizy Ostrowski dzięki swojemu sprytowi ocalił niejeden transport od pościgu kul moskiewskich, aż pewnego razu postrzelono go na granicy. Po wyzdrowieniu pozostał nadal u Zaklików i był prawą ręką w administrowaniu ich wielkiego wówczas majątku. Po ożenieniu się, wydzierżawił Jodłówkę, a potem kupiwszy Hutę Jawornicką [obecnie Hucisko Jawornickie], osiadł tam na stałe a w końcu wydzierżawił Rodatycze. Sterany wieloletnią pracą osiadł na stałe u dzieci w Jarosławiu, pozostawiwszy gospodarstwo synowi i był tam szeroko znany pod nazwą "Dziadzio". Był żywą kroniką dawnych czasów. Zmarł w Jarosławiu 23 września 1913 roku i jest pochowany na tamtejszym starym cmentarzu [kwatera KW. 13-1].

(ok. 1845-po 1921) Szlachcic z Lublina. Za udział w powstaniu został skazany na 8 lat ciężkich robót w twierdzach. Katorgę odbywał w okr. nerczyńskim i w Siwakowej. W 1871 r. wyjechał na zamieszkanie do gm. Szuszen- skoj w okr. minusińskim gub. jenisejskiej. W latach 20. XX w. nadal przebywał na Syberii.

Syn Jakuba, mieszczanin z Ozorkowa w gub. warszawskiej, terminator młynarski. W powstaniu walczył w oddziale Drewnowskiego i działał w żandarmerii narodowej. Sądzony w Łęczycy został skazany na 20 lat ciężkich robót (po konfirmacji wyroku na 12 lat) w kopalniach. Część drogi etapowej odbył pieszo w kajdanach - dotarł do Irkucka w 1865 r. Został wysłany do Kireńska do pracy przy budowie dróg. Na osiedleniu zamieszkał w Irkucku, gdzie pracował jako stolarz, po latach został przyjęty do cechu. Zmarł w Irkucku.