Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Właściwie Wincenty Szymanek.[7] Ur. 25.03.1836 prawd. Piła Śladkowska (niedaleko Chmielnika), zm. 4.4.1901 Kraków.[4][5][6] Syn Ambrożego Szymanka i Mariany Bracisiewicz.[7] Miał przynajmniej 9 rodzeństwa (w tym 4 przyrodniego z małżeństwa ojca z Zofią Borowiec) - prawd wszyscy pozostali przy nazwisku Szymanek.[8] Przed powstaniem był czeladnikiem krawieckim. [1] Do powstania przyłączył się już na początku służąc w partii . Brał udział w bitwie pod Sosnowcem oraz w Miechowie. Następnie w oddziale Cieszkowskiego w i pod i w zgrupowaniu Langiewicza w , i . W tej ostatniej ranny kulą w krzyże - był leczony w Tarnowie. Po tym wstąpił do oddziału Rębajły i walczył w bitwach pod Pińczowem, i , gdzie został wzięty do niewoli. [1][2] W roku 1868 powrócił z Syberii do Krakowa.[1] Zapewne wtedy zaczął używać nazwiska Szymański. Pracował tu do końca życia jako czeladnik krawiecki mieszkając na Czerwonym Prądniku.[1][3][4][5][6][7] 30.06.1891 przystąpił do Towarzyska Weteranów.[1][3] Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie kwatera R, rz. 2 gr. 11 (co zapewne oznacza grób zbiorowy).[4][5] Po jego śmierci wdowa zwracała się do Towarzystwa Weteranów o zasiłek z racji na trudną sytuację materialną.[10] Żona: Anna Magdalena Królikowska, c. Józefa i Józefy Grzybowskiej (ślub 2.5.1870 Kraków)[7][9] Dzieci: Marianna Ewa, ur. 24.12.1872[1][9]