Zarejestruj się lub Zaloguj się

Portal w rozbudowie, prosimy o wsparcie.

Uratujmy wspólnie polską tożsamość i pamięć o naszych przodkach.

Zbiórka przez Pomagam.pl

Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Największa baza Powstańców Styczniowych.
Leksykon i katalog informacji źródłowej o osobach związanych z ruchem niepodległościowym w latach (1861) 1863-1865 (1866)

UWAGA
* Jedna osoba może mieć wiele podobnych rekordów (to są wypisy źródłowe)
* Rekordy mogą mieć błędy (źródłowe), ale literówki, lub błędy OCR należy zgłaszać do poprawy.
* Biogramy opracowane i zweryfikowane mają zielony znaczek GP

=> Powstanie 1863 - strona główna
=> Szlak 1863 - mapa mogił i miejsc
=> Bitwy Powstania Styczniowego
=> Pomoc - jak zredagować nowy wpis
=> Prosimy - przekaż wsparcie. Dziękujemy

Szukanie zaawansowane

Imię

Nazwisko

Opis

Źródło

Nadawca

Uwagi

Ze zdjęciem

Tryb wyszukiwania

Wyniki wyszukiwania. Ilość: 127

Strona z 4 < Poprzednia Następna >

Andrzej Popławski

szlachcic ze wsi Gołowierzchy, l. 44.Aresztowany 9 marca 1864 r. w Gołowierzchach za "udział w napadzie na Łuków w pierwszą noc powstania i za grożenie tym, którzy składali przysięgę rządowi, za zbieranie pieniędzy po domach". Więziony w Warszawie, skazany na roboty w głębi Rosji.

Robert Przegaliński

Ur. 1840 Łuków, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: organizator, liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: XIV-55

Robert Przegaliński

sędzia gminny. Urodzony w 1840 toku w Łukowie. Początkowo był zastępcą naczelnika miasta Szczebrzeszyna, a następnie był pomocnikiem komisarza Województwa Lubelskiego.

Ignacy Radzikowski

Więzień cytadeli warszawskiej. szlachcic ze wsi Gołowierzchy Krasusy, pow. łukowski, lat 29. Żonaty, ma dzieci, posiada dom i ziemię. Aresztowany w Gołowieizchach Krasusach 9 marca 1864 r. "za udział w napadzie na Łuków w pierwszą noc buntu". W więzieniu od 17 marca 1864 r. Skazany na roboty w głębi Rosji. 10 kwietnia odesłany do Warszawy. (R-8).

Ignacy Radzikowski

szlachcic ze wsi Gołowierzchy, l. 31.Aresztowany w Gołowierzchach 9 marca 1864 r. za udział w ataku na Łuków. Więziony w Warszawie, skazany na roboty w głębi Rosji.

Konstanty Radzikowski

Więzień cytadeli warszawskiej. szlachcic ze wsi Gołowierzchy Krasusy, pow. łukowski, lat 31. Żonaty, ma dzieci, posiada dom i ziemię. Aresztowany w Gołowierzchach Krasusach 4 marca 1864 r. "za udział w napadzie na Łuków w pierwszą noc buntu". W więzieniu od 17 marca 1864 r. Skazany na roboty w głębi Rosji. 10 kwietnia odesłany do Warszawy. (R-7).

Konstanty Radzikowski

szlachcic ze wsi Gołowierzchy, l. 29.Aresztowany w Gołowierzchach 9 marca 1864 r. za udział w ataku na Łuków. Więziony w Warszawie, skazany na roboty w głębi Rosji.

Ludwik Rafałowicz

vel Rafałowski, Z Łuki, żonaty 52 lata, dzierżawca dóbr. W sierpniu 1864 sądzony przez sąd wojenny w Tarnopolu, za przekroczenie obwieszczeń z 28 i 29 lutego 1864 (zapewne w związku z powstaniem). Skazany na karę pieniężną w kwocie 25 złr. Skazany także na utratę zatajonej broni.

Alfons Rempalski

Ur. 1834 r. Skończył szkołę powiatową w Białej Podl. w 1851 r., wstąpił do semin. duch. w Janowie na Podlasiu, skąd został prze niesiony do semin. gł. w Warszawie na studja wyższe teologiczne, które ukończył w 1857 r. ze stopniem Kand. św. Teoi. Wtedy bp podl. powołał go na sekretarza oso bistego. W 1860 r. otrzymał nominację na komendarza par. Miastków, pow. łuk., gub. siedl., a w końcu tegoż roku na prob. tamże. W 1862 r. został prefektem 5-cio klasowej szkoły w Siedlcach. W księdze konduit kancelarji w. jen. gbra tyle o nim czytamy: „Alfons Rempalski, wik. par. Siedlce i były prefekt gimnazjum siedl., za udział w powstaniu, należenie do oddziału powstańczego (w ory ginale: szajki) Zielińskiego i dostarczanie do tego oddz. (w oryginale znów: szajki) patronów i różnych rzeczy, potrzebnych do umundurowania, na zasadzie zatwierdze nia nmka Kr. P. z 4 maja 1864 r. został pozbawiony wszystkich praw stanu, zesłany na osiedlenie do Syberji, a ma jątek jego uległ konfiskacie na rzecz państwa rosyjskiego. Kom. Rz. Spr. W. i D. 16 (28) lip. 1864 r. Nr. 4937 (17276) powiadomiła bpa pódl., że ksiądz A. R., nauczy ciel religji gimnazjum siedl., na mocy konfirmacji nmka Kr. P. skazany został na osiedlenie w Syberji. W archi wum zaś państwowem lubi. jest podany ten szczegół, że księdza A. R. nakazał zaaresztować w Siedlcach tamtej szy nlk wojn. i oddał go pod sąd 29 st. 1864 r. i że po czątkowo ksiądz A. R. siedział w więzieniu zamkowem w Siedlcach. Wreszcie w osobistych aktach księdza A. R., które przechowuje Kurja Podl., są tylko dwa krótkie ra porty dziekana siedl. do Konsyst. Jen. Diec. Podl. w Ja nowie, dotyczące tego wywiezienia. Jeden raport z 30 paźdz. 1863 r. Nr. 53, w którym jest mowa, że ksiądz A. R., prefekt i nauczyciel religji gimnazjum siedl. w dn. 29 b. m. został uwięziony przez władze wojn. Drugi, że 30 gr. 1863 r. władze te oddały księdza A. R. pod sąd wojn., który skazał go na wywiezienie do Rosji, a stało się to 17 wrz. 1864 r

Franciszek Rogoziński

Syn Józefa, ur. 4.2.1816 Łuków, zm. po 1876. Duchowny, gimnazjum w Białymstoku, Seminarium i Akademia Duchowna w Wilnie z I stopniem. wikary parafii w Grodnie, kapelan szpitala św. Łazarza w Warszawie, nauczyciel w szkołach warszawskich, parafie w Korczynie Starym, Sąsopowie (proboszcz) Gołaczewie, Opinogórze (do 1863). Aresztopwany za zbieranie składek dla Rządu Narodowego, po 18.1.1864 zesłany do Rosji. W ok 1876 przebywał w Libawie w gub. kurlandzkiej.

Michał Rzadkowski

Michał Rzadkowski, ur. 27.8.1836 Daleszyce, zm. 30.10.1918 Proszowice. Syn Walentego i Teresy Smołuch (Smołuchowskiej). Ukończył Wyższą Szkołę Realną w Kielcach, po czym studiował na Akademii Medyko-Chirurgicznej w Warszawie (ob. Uniwersytet Warszawski). W czasie studiów podejmował się różnych drobnych zajęć. W 1862 poznał 16-letnią Adolfinę Annę Smotrzyńską z którą, miał dziecko i wziął ślub. Córka jednak szybko zmarła. Po tym wydarzeniu małżeństwo przeniosło się do Proszowic, gdzie proboszczem był wuj Michała - ks. Smołuchowski. W tym czasie zajmował się m.in. opieką nad rannymi przywiezionymi do folwarku proszowickiego w Zagrodach, po bitwie pod Wąsowem 15.8.1863. Jego podpis widnieje na aktach zgonu rannych powstańców. Po powstaniu powrócił do Warszawy i zamieszkał przy ul. Wilczej 1696. W 1866 ukończył studia i uzyskał stopień doktora medycyny z prawem wykonywania zawodu w Królestwie Polskim. Przeniósł się do Łukowa a następnie do Węgrowa. Miał tu posadę lekarza powiatowego, a później pracował w szpitalu w Łukowie. W końcu przeprowadził się do Proszowic. Specjalizował się szczególnie w zapaleniu opon mózgowych. Publikował artykuły w czasopismach medycznych m.in. w "Medycynie" oraz "Gazecie Lekarskiej". W czasie wojny rosyjsko-tureckiej 1877 – 1879 pełnił służbę lekarską w szpitalach wojskowych w Brześciu Litewskim oraz w Odessie. Po powrocie do praktyki lekarskiej dla ludności cywilnej, doktor Rzadkowski leczył w Siedlcach i Kołbieli na Mazowszu (1879-1881), a następnie w Bełchatowie (1882-1884), Działoszycach (1884-1889) oraz w Szczekocinach (1890-1891). Następnie znowu powrócił do Proszowic. Zmarł w przededniu odzyskania przez Polskę niepodległości i został pochowany w Proszowicach. Jego grób się nie zachował Dwukrotnie żonaty: 27.11.1862 Adolfina Anna Smotrzyńska, 1873 Helena Przyłuska Dzieci z 1. małżeństwa: Józefa Michalina (ur i zm. 1863). Adolf (ur. ik zm 1864), Maria Helena (1865, mąż Mieczysław Krzeczkowski), Anna Michalina (1867), Dezyderiusz (1869, mieszkał w Odessie i Warszawie), Bolesław (1871), Stanisław (zm. 1872); z 2. małżeństwa: dziewięcioro, m.in Zygmunt (żona Helena Amalia Bac, mieszkali w Odessie i Olkuszu), Feliks (pracował w banku w Mińsku), Kazimierz, ur. 1894, zm. 1896).

ur. w r. 1843 w Wysocku, w pow. brodzkim, uczęszczał do niższej szkoły realnej, gdy wybuchło powstanie. Wśród towarzyszy na ławie szkolnej myśl zaciągnięcia się w powstańcze szeregi dojrzewa i przejmuje się nią wnet Sadowski, który wyrusza do obozu Czachowskiego w Krasnostawskim powiecie i zaciąga się do kawaleryi. Po raz pierwszy w bitwie bierze udział pod Panasówką, gdzie podczas ataku ulega ciężkiemu wypadkowi, jaki na dłuższy czas od czynnej akcyi go usuwa. Oto podczas ataku oddziału w kierunku lasu wpadł Sadowski do niespostrzeżonego z daleka głębokiego wypłuczyska, a gdy koń nagłym ruchem spiął się w górę, pękł gurt a jeździec przez głowę konia szybko łukiem pad) na ziemię, doznał ciężkiego obrażenia ciała a przewieziony do Poturzycy leczyć się musiał przez czas dłuższy. Po wyleczeniu się wstępuje w czerwcu do organizującego się w okolicy Ponikwy i Wysocka, w powiecie brodzkim, oddziału Wysockiego jako kawalerzysta pod dowództwo rotmistrza Kirkena. ]est też w krótkim czasie świadkiem rozgrywającej się walki pod Radziwiłłowem, czynnego jednak udziału w niej nie bierze, bo oddział, w którym służył do ataku nie przyszedł. Powraca następnie Sadowski do Galicyi i w listopadzie 1863 r. wstępuje do oddziału Komorowskiego bezpośrednio przed bitwą pod Poryckiem, w której nie działa, albowiem oddział z Aladarem hr. Pallfym na czele, w którym służył, otrzymał rozkaz wymarszu w pewnym kierunku celem obciągnięcia części sił nieprzyjacielskich, koncentrujących się przed Poryckiem. Oddział rozbity cofnął się bo Galicyi. Po powrocie bo kraju z wyprawy powstańczej sprawował Sabowski urząd kierownika komisaryatu targowego w tarnopolskim magistracie

1837 t 1910. Jen. pic. na Kr. P. 10 (22) czrw. 1865 r. Nr. 9593 11 doniósł do dra gł. kom. rz. spr. w. i d., że ksiądz J. S., prob. w Łuko wie, gub. siedl., jest tak ostrożny, że o nim pod wzglę dem patrjotycznym nie można nic pewnego powiedzieć, chyba to tylko jedno, że utrzymywał stosunki z ks. Pa włem (?) Krajewskim, oskarżonym o należenie do rządu narodowego i że dotąd ma kontakt z jego siostrą.

Stanisław Sinda

ppro. (1845) Łuków

Ur. 1845, miejscowość w 1923: Łuków, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: IV-83

Ludwik Słomczyński

Lat 23, bezżenny, rodziców niewiadomych, został zabity 23.1.1863 Łuków.

Łuka Sobolewski

mężcz. 22 lata w 1870 r., warunki zesłania nieznane, z 1864 r. przebywał w tomskim okręgu, kriesćjańskiie raboty, rodziny nie posiadał, kawaler

Łuka Sobolewski

Aleksander Stafisz

Ur. 1842 Łuków, miejscowość w 1923: Stara Wieś, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: XI-66

Łuka Stanisławow

mężcz. warunki zesłania nieznane, przebywał w tomskim okręgu, wziął zasiłek na kupienie domu

Łuka Stanisławow

Antoni Jan Stryjewski

Ur. 1843 Nałęcze, miejscowość w 1923: Łuków, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-688

Felicjan Stryjewski

ppro. (1843) Łuków

Witalis Szpakowski

ur. r. .1841 w Łukach, uczeń gimn. w Pińsku, za śpiewanie "Boże coś Polskę" wypędzony, służył jako szereg, i podoficer w oddz. Trauguta, Wańkowicza i Wróblewskiego. Walczył pod Horkami, Stollinem, w Białowiezkiej puszczy itp. Po powst. farbiarz

Witalis Paweł Szpakowski

Radca miejski i przemysłowiec, zmarł w Krakowie 2 marca 1900 r. przeżywszy lat 62. Po ukończeniu szkół w Mińsku wstąpił do służby rządowej. Brał udział w powstaniu w 1863 r., a potem pod osłoną cudzego nazwiska zamieszkał w Wilnie. Wykryty jednak zdołał zbiec do Turcji, gdzie w Konstantynopolu i innych miastach zarabiał jako malarz pokojowy. W 1866 r. wyjechał do Marsylii, gdzie nauczył się farbiarstwa, a w 1870 r. schwytany w Paryżu z bronią w ręku jako komunista skazany na śmierć. Szczęśliwą ucieczką wyratował się i w 1872 r. przybył do Krakowa, gdzie założył zakład farbiarski. [1] Urodził się 25.01.1841 r [4] w m. Łuki na Wołyniu [3] parafia Włodzimierz (obw. wołyński) [4] Ślub - 1872 r Kraków [3] - on Witalis Paweł Szpakowski [3], kawaler lat 31 [3] ; żona Ermilia [2] vel Hermina [3] Filippi [2] panna lat 29 [3] urodzona w Krakowie [3] (jej rodzice: Paweł Filippi [3] i Elżbieta Müller [3]) Zmarł 02.03.1900 r. w Krakowie [2] w wieku 58 lat [3] Rodzice: 1__Piotr Szpakowski [3] 2__Izalela Kalinkiewicz po mężu Szpakowska [3]

Franciszek Szydłowski

kawaler, lat 20, ranny, przywieziony do szpitala 4.12.1863 roku, zmarł w szpitalu św. Tadeusza. Zmarł 6.3.1863

Łuka Topczewski

Dienisow, mężcz. mieszkaniec grodzieńskiej guberni, warunki zesłania nieznane, przebywał w Kainskom okręgu

Rajmund Uścimski

lat 19, w mieście Warszawie zamieszkały, zmarł 6.4.1863 w szpitalu św. Tadeusza w Łukowie

zwany Oberkiem, u moskali zapisany jako Wenzel Walz ur. r. 1840, służył w oddz. ks. Brzózki przy napądzie na Łuków, następnie pod Lewandowskim jako wachm. konnych strzel., później pod Zakrzewskim, Jankowskim i Rudolfem. Pod Gręzówką jako wachm. ratował dwór rabowany przez kozaków, których rozpędził, a otoczony dragonami i piechotą, przebił się. Z tej bitwy ocalała tylko 17-tu powstańców. Ostatecznie znajdował się w oddz. Kruka pod Żyżynem. odbił osobiście kasę konwojowaną przez kozaków i oddał Krukowi. W Białobrzegach wzięty do niewoli, wysłany do rot areszt, do Charkowa na lat -3, pracował w taczkach przy robotach kolejowych. Po powrocie osiadł w Zatorze.

Michał Węgrzyński

lat 19, bezżenny, urodzony w Gniewoszewie, ranny, (zgłoszony 30.12.1863), zmarł 8.12.1863 w szpitalu św. Tadeusza w Łukowie

Andrzej Wierzejski

szlachcic ze wsi Gołowierzchy, l. 42.Aresztowany w Gołowierzchach 9 marca 1864 r. za uczestnictwo w ataku na Łuków. Więziony w Warszawie, skazany na roboty w głębi Rosji.

Andrzej Wirzajski

Więzień cytadeli warszawskiej. szlachcic ze wsi Gołowierzchy Krasusy, pow. łukowski, lat 42. Katolik, wdowiec, ma dom i ziemię. Aresztowany w Gołowierzchach Krasusach 9 marca 1864 r. "za uczestnictwo w napadzie na Łuków w pierwszą noc powstania". W więzieniu od 17 marca. Skazany na roboty w głębi Rosji. 10 kwietnia przekazany do Warszawy. (W-24).

Kacper Włodarczyk

lat 28, w Sarnowie jako fornal zamieszkały, bezżenny, zmarł 20.4.1863 w szpitalu św. Tadeusza w Łukowie

Łuka Wojniłowicz

szlachcic Mohylew województwo

Łuka Wojniłowkcz

mężcz. 64 lat, ziemianin mohylewskiej gub., zesłany na zamieszkanie, przebywał w tobolskiej guberni r. Turińskie, potem W Omsku, w 1867 r. wyjechał w Kostromskuju gub., zesłany razem z synom

Ksawery Woyneko-Tomkiewicz

Ur. 1834, zm. 22.3.1913. Ziemianin. Powstaniec 1863. Poch. Kraków - Rakowice, kw. S łuk płd zach.

Ur. 1844 Wojcieszków, miejscowość w 1923: Łuków, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-195

Michał Józef Wróblewski

ppro.(1844) Łuków

Wyssogota Gustaw Zakrzewski

(Wyskota Gustaw), uczestnictwo w potyczkach: podlaskie: Łuków 23.01.1863, Garwolin 25.01.1863, Sosnowica 4.03.1863, Garwolin 22.03.1863, Kobyla Wola 22.03.1863, Blizocin 25.03.1863, Krzywda 27.03.1863, Środa 23.05.1863, lubelskie: (Fajsławice 24.08.1863), Batorz 6.09.1863

Strona z 4 < Poprzednia Następna >