Zarejestruj się lub Zaloguj się

Portal w rozbudowie, prosimy o wsparcie.

Uratujmy wspólnie polską tożsamość i pamięć o naszych przodkach.

Zbiórka przez Pomagam.pl

Program gromadzenia wiedzy o genealogii rodziny Szymanski

Program jest cząstką działań Fundacji odtwarzania polskiej tożsamości kulturowej, historycznej i patriotycznej. Społeczna aktywność rodzinna jest łączona z ogólnymi programami Fundacji, angażując zarówno fascynatów jak i naukowców.

Opis Drzewa genealogiczne (...) Biografie (...) Czytelnia (...) Właściciele ziemscy (...) Katalog oficjalistów (...) Powstańcy styczniowi (...) Bitwy (...) Leksykon genealogiczny (...) Portrety (...) Dokumenty (...) Mogiły (...)

Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Największa baza Powstańców Styczniowych.
Leksykon i katalog informacji źródłowej o osobach związanych z ruchem niepodległościowym w latach (1861) 1863-1865 (1866)

UWAGA
* Jedna osoba może mieć wiele podobnych rekordów (to są wypisy źródłowe)
* Rekordy mogą mieć błędy (źródłowe), ale literówki, lub błędy OCR należy zgłaszać do poprawy.
* Biogramy opracowane i zweryfikowane mają zielony znaczek GP

=> Powstanie 1863 - strona główna
=> Szlak 1863 - mapa mogił i miejsc
=> Bitwy Powstania Styczniowego
=> Pomoc - jak zredagować nowy wpis
=> Prosimy - przekaż wsparcie. Dziękujemy

Wyniki wyszukiwania. Ilość: 122

Strona z 4 < Poprzednia Następna >

Paweł Szymański

Drugie imię: Feliks. Ur. 25.01.1845r. Kasjer dóbr Krysowice, żonaty, 1 dziecko, wyznania rzymsko-katolickiego. Przed powstaniem był studentem, natomiast w czasie powstania szeregowcem. Oświadczenie o przystąpieniu do Towarzystwa wzajemnej pomocy uczestników powstania polskiego z roku 1863/4 podpisał 28.06.1894r.

Piotr Szymański

ppro. (1841) Czernlejowlce

Piotr Szymański

Ur. 1844 Strumyk, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-849

Pius Szymański

Powstaniec 1863, więziony w Twierdzy Kijowskiej w tzw. "Skośnej Kaponierze" i stamtąd zesłany na Syberię. Nazwisko umieszczone na tablicy pamiątkowej.

Roman Szymański

szlachcic, mieszkaniec wsi Teleszówka w powiecie wasylkowskim

Roman Szymański

Ur. 1841 Lipno, miejscowość w 1923: Lipno, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: III-286

Roman Szymański

mierniczy, w Usolu był rocznym introligatorem zarządu i kancelarji warzelni, za co pobierał małą pensję.

Roman Szymański

W Usolu między 1866-68 - z Kongresówki, jeometra. W Usolu był introligatorem przy kantorze zakładu, miał kilka rubli miesięcznie z sumy skarbowej.

Roman Szymański

Geometra. Ur. w 1840r. w Warszawie. Walczył pod dowództwem Langiewicza i Jeziorańskiego. Pełnił funkcje kuriera. Zesłany do katorżnych robót, a potem na osiedlenie i przebył na Syberii 20 lat, przebywając kolejno w Usolu, Krasnojarsku i Sikuchu.

Roman Szymański

(1840-1908) – historyk, dziennikarz, działacz ludowy i niepodległościowy, powstaniec styczniowy

Stanisław Szymański

Urodzony w 1842 roku. Mianowany przez Rząd Narodowy naczelnikiem powiatów: Siedleckiego i Białostockiego. Do różnych czynności, a w pierwszym rzędzie do przewożenia tajnej korespondencji używał późniejszą swą żonę Marię, urodzoną Zwolińską. Z obawy przed grożącą mu odpowiedzialnością — wyemigrował do Francji. Zmarł w 1892 roku.

Stanisław Szymański

Ur. 1843, miejscowość w 1923: Piotrków, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: IV-30

Stanisław (2) Szymański

Stanisław Feliks Szymański. Ur. ok. 1836, zm. 17.9.1898 Kraków[1][3], syn Andrzej (s. Adama i Franciszki)[5] oraz Katarzyny Korczyńskiej (1-v. Bałazińskiej, c. Jana Kantego i Zofii Kozakiewicz) [3][5] (ślub rodziców 1832 Kraków)[5]W powstaniu styczniowym brał udział w wieku ok. 27 lat. [1]Obywatel miasta Krakowa, majster szewski [1] Zmarł 17.09.1898 r Kraków, lat 62 [1] , [3]Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie , kwatera IX, rz. płn. gr 14 [2] Razem z nim w jednym grobie są pochowani: żona, córka i zięć. Nabożeństwo żałobne odprawiono w kościele oo. Reformatów.Żona:Tekla Gajewska [3][4] (matka: Katarzyna Gajeszczonka [4]), ślub: 02.02.1865 Kraków[4]Dzieci: Józefa (mąż Mikołaj Chomiński)

Sylewster Szymański

mężcz. 24 lata w 1868 r., zesłany na osadzenie, z 1864 r. przebywał w marińskim okręgu, wziął zasiłek na kupienie domu, rodziny nie posiadał

Sylwester Szymański

Tadeusz Szymański

Gospodarz-Powstaniec z oddziału dr Dworzaczka poległ w bitwie pod Dobrą 24 lutego 1863

Teofil Szymański

ppro. (1841) Lipno

Teofil Szymański

Ur. Imielnica, zm. przed 1919, żona: Marianna, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: oficer, liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: IX-99

Tomasz Szymański

ogrodnik z Woli, poległ w bitwie pod Budą-Zaborowską w Warszawskiem powiecie dnia 14go Kwietnia 1863 r. ,(Czas Nr. 96).

Tomasz Szymański

poległ w bitwie pod Babicami dnia 14. kwietnia 1863 r.

Tomasz Szymański

uczestnictwo w potyczkach: mazowieckie: Budy Zaborowskie 14.04.1863 poległ

Walenty Szymański

Parobek w pow. opoczyńskim. W 1864 "dobrowolnie" powrócił z oddziału powstańczego.

Wawrzyniec Szymański

Zm. przed 1919, żona: Ewelina, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: W-295

Wincenty Szymański

Powstaniec 1863, więziony w Twierdzy Kijowskiej w tzw. "Skośnej Kaponierze" i stamtąd zesłany na Syberię. Nazwisko umieszczone na tablicy pamiątkowej.

Wincenty Szymański

Syn Jana. Mężczyzna. Warunki zesłania nieznane, przebywał w omskim okręgu, potem w Omsku, Zawód: "kuczer".

Wincenty Szymański

Wincenty (1) Szymański

Zmarł przed 1905. Mieszkał w Przytulisku Weteranów w Krakowie przy ul. Biskupiej 16

Wincenty (1) Szymański

Właściwie Wincenty Szymanek.[7] Ur. 25.03.1836 prawd. Piła Śladkowska (niedaleko Chmielnika), zm. 4.4.1901 Kraków.[4][5][6] Syn Ambrożego Szymanka i Mariany Bracisiewicz.[7] Miał przynajmniej 9 rodzeństwa (w tym 4 przyrodniego z małżeństwa ojca z Zofią Borowiec) - prawd wszyscy pozostali przy nazwisku Szymanek.[8]Przed powstaniem był czeladnikiem krawieckim. [1]Do powstania przyłączył się już na początku służąc w partii Kurowskiego. Brał udział w bitwie pod Sosnowcem oraz w Miechowie. Następnie w oddziale Cieszkowskiego w bitwie pod Pańkami i pod Mrzygłodem i w zgrupowaniu Langiewicza w bitwie pod Skałą, pod Chrobrzem i Grochowiskami. W tej ostatniej ranny kulą w krzyże - był leczony w Tarnowie. Po tym wstąpił do oddziału Rębajły i walczył w bitwach pod Pińczowem, Iłżą i Opatowem, gdzie został wzięty do niewoli. [1][2]W roku 1868 powrócił z Syberii do Krakowa.[1] Zapewne wtedy zaczął używać nazwiska Szymański. Pracował tu do końca życia jako czeladnik krawiecki mieszkając na Czerwonym Prądniku.[1][3][4][5][6][7] 30.06.1891 przystąpił do Towarzyska Weteranów.[1][3] Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie kwatera R, rz. 2 gr. 11 (co zapewne oznacza grób zbiorowy).[4][5] Po jego śmierci wdowa zwracała się do Towarzystwa Weteranów o zasiłek z racji na trudną sytuację materialną.[10]Żona: Anna Magdalena Królikowska, c. Józefa i Józefy Grzybowskiej (ślub 2.5.1870 Kraków)[7][9]Dzieci: Marianna Ewa, ur. 24.12.1872[1][9]

Wincenty (1) Szymański

Ur. Chmielnik w Królestwie Polskim dn. 25.03.1836r., czeladnik krawiecki zamieszkały w Prądniku Czerwonym w domu Badera, żonaty, córka Maria lat 18, wyznania rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był czeladnikiem krawieckim, natomiast w powstaniu najpierw szeregowcem, a później wachmistrzem. Walczył w oddziale Kurowskiego w wyprawie miechowskiej, w bitwie pod Sosnowcem. Następnie w oddziale Cieszkowskiego w bitwie pod Pankami, pod Mrzygłodem. Pod Langiewiczem w bitwie na Skale, pod Chrobrzem i Grochowiskami. Po odbytej kuracji w Tarnowie wstąpił ponownie do oddziału Rębajły i walczył w bitwach pod Pińczowem, Iłżą i Opatowem, gdzie został wzięty do niewoli. W roku 1868 powrócił z Syberii do Krakowa. W bitwie pod Grochowiskami ranny kulą w krzyże. Deklarację podpisał 30.06.1891r.

Wincenty (1) Szymański

ur. w Chmielniku r 1836, czelad. krawiecki, służył jako szereg, i wachmistrz w oddz. Kurowskiego (pod Miechowem), Cieszkowskiego (pod Pankami i Mrzygłodem), Langiewicza (pod Skałą, Chrobrzą i Grochowiskami) i Rębajły (pod Pińczowem, Iłżą, Opatowem). Wzięty do niewoli, wysłany na Syberyę, wrócił w r. 1868. Był ranny kulą w krzyże pod Grochowiskami.

Wincenty (2) Szymański

Syn Henryka, obywatel Austrii

Wincenty (2) Szymański

Syn Henryka, mężcz. austriacki poddany, zesłany na osadzenie, przebywał w iszymskim okręgu, wziął zasiłek na kupienie domu.

Władysław Szymański

z Sulmierzyc, lat 27, podoficer pruski, poległ jako wachmistrz 2 plutonu w oddziale Parczewskiego w potyczce pod Kterami, zarąbany przez huzarów, pochowany w Strzegocinie.

Władysław Szymański

wieku lat 27, podoficer wojsk Pruskich, służył jako wachmistrz 2go plutonu w oddziale Parczewskiego, poległ w bitwie pod Kterami, zarąbany przez huzarów, pochowany w Strzegocinie.

Władysław Szymański

Powstaniec 1863, więziony w Twierdzy Kijowskiej w tzw. "Skośnej Kaponierze" i stamtąd zesłany na Syberię. Nazwisko umieszczone na tablicy pamiątkowej.

Włodzimierz Szymański

szlachcic, wiek: 24, pochodzenie: Wołyń. Zatrzymany i osadzony w Kursku

Zenon Szymański

Rytownik (ksylograf) i dyetaryusz szpitala pow. kraj. we Lwowie. Urodzony 22.12.1845r., Oryszcze (Wołyń). Zamieszkały we Lwowie przy ul. Głowińskiego 7 (szpital pow. krajowy), wdowiec, córka Wanda, wyznania rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był uczniem gimnazjalnym i dwa lata przed wybuchem powstania należał już do tajnej organizacji w Lublinie i na Wołyniu, natomiast w powstaniu jako żołnierz szeregowiec walczył w oddziale Bogdanowicza w bitwie pod Nadrybiem, w oddziale Czerwińskiego w potyczce pod Wołkowyjami oraz w bitwach pod Chruśliną, Starowsią, Tuczępami i Nowosiółkami. W czasie walki nie odniósł ran. Deklarację podpisał 04.04.1891r.

Zenon Szymański

ur. w Oryszczu r. 1845. uczeń gimn., należał od dwóck lat przed powst. do tajnej organiz. w Lub li nie i na Wołyniu, potem służył jako szereg, w oddz. Bogdanowicza i Czerwińskiego. Walczył pod Chruśliną, Tyszowcami, Starą wsią, Tuczępami i Nowosiółkami. Po powstaniu rytownik.

Zenon Szymański

1845-1906 z, Pochowany na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie w kwaterze 40 - powstańczej.

Zenon Szymański

ur. 1845, zm. 1906, powstaniec styczniowy, poch. Lwów

Strona z 4 < Poprzednia Następna >