Powstanie Styczniowe - uczestnicy

szlachcic28

szlachcic kowieńskiej prowincji

mężcz. warunki zesłania nieznane, przebywał w tomskiej guberni, w 1864 r. zmarł (tifoznaja gorjaczka)

Więzień cytadeli warszawskiej. szlachcic ze wsi Sobyszki (?), pow. łukowski, lat 27. Żonaty, ma jedno dziecko. Aresztowany 25 stycznia 1864 r. w Budziskach "za pełnienie funkcji dziesiętnika w powstańczej organizacji. Oskarżony także o przekazywanie bandom broni i werbowanie ludzi". W więzieniu od 1 lipca 1864 r. 15 lutego 1865 r. skazany na 15 lat ciężkich robót w kopalniach. (P-47).

szlachcic. Urodził się w Wilnie prowincji.

Za podejrzenie o sprzyjanie powstańcom Polowy Wojskowy Sąd nałożył na niego sekwestr lub skonfiskował majątek.

urzędnik, wiek: 25, pochodzenie: Kijów. Zatrzymany i osadzony w Ekaterynosławiu

mieszczanin Wilno województwo

W 1891 zastępca delegata wydziału tarnowskiego na zjeździe Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania 1863/4 we Lwowie.

żołnierz polski 1863 r., kupiec, zmarł w Tarnowie w kwietniu 1892 r.

kupiec. Urodzony w 1836 roku w Skryluczynie. Walczył pod dowództwem Kruka w bitwie pod: Fajsławicami. Przebywał na emigracji w Szwajcarii i Francji do 1868 roku. Zmarł w 1892 roku.

Powstaniec. W 1865 w Zurichu, razem z Józefem Grekowiczem mieli skład tytoniów tureckich i hawańskich przy ul. in Gasse, gdzie sprzedawali również wydawnictwa polskie z Bendlikonu.

ur. r. 1836 w Hrubieszowie, służył jako szereg, w oddz. Kruka i Mareckiego. Walczył pod Fajsławicami, Puhaczewem i Korybutową wolą. Po powst. kupiec.

żołnierz z roku 1863 , kupiec członek wydziału Kasy oszczędności i Rady nadzorczej Towarzystwa zaliczkowego w Tarnowie, zmarł dnia 11 kwietnia br. przeżywszy lat 55.Śp. Tadeusz urodził się w Skryhiczynie w powiecie hrubieszowskim 28 paźdz.1836 r.Ojciec jego Antoni, żołnierz 15go pułku ułanów w Ks. Warszawskiego, biorący czynny udział w bitwach pod Raszynem, Grochowem, Sandomierzem, Baranowem i Krakowem ( za co otrzymał krzyż "virtuti militari" a później "medaille de Saint Helene") wychowywał dzieci swoje niemal po wojskowemu wpajając w nie poczucie miłości Ojczyzny, obowiązków i honoru. To też gdy z początkiem r. 1863 uciemiężony naród pochwycił za oręż, wszyscy synowie, wierni tradycji ojca, znaleźli się pod bronią Śp. Tadeusz, obawiając się wyrzutów ze strony matki, uciekł potajemnie z domu rodziców i wstąpił do korpusu gen. Kruka (Heidenreicha). Pod okiem takiego zdolnego dowódcy walczył mężnie pod Żyżynem, gdzie świetne nad Moskalami odniesiono zwycięstwo, a wydostawszy się szczęśliwie w bitwie pod Fajsławicami lekko ranny w nogę, przedarł się do oddziału Krysińskiego i walczył do ostatka. Po rozbiciu korpusu Krysińskiego,śp. Tadeusz, uważając sprawę polską za straconą, postanowił z towarzyszem Węgrem dotrzeć do granicy galicyjskiej. Trudno opisać niezliczone przygody, jakie przechodzili dwaj nieszczęśliwi emigranci. Szli nocą, lasami,omijając zdala wsie i miasteczka z obawy przed kozakami,sypiając na śniegu, żywiąc się kawałkiem chleba.Znużeni śmiertelnie, głodni, przeziębnięci, goniąc sił ostatkiem, dotarli po dwóch miesiącach tułaczki do granicy i tu znaleźli schronienie u leśniczego Schulza.Poczciwy Niemiec żywił ich i pielęgnował, gdyż wskutek niewygód i głodu zapadli w chorobę, tem cięższą, że i świeżo zasklepione rany pootwierały się na nowo.Wyzdrowiawszy pożegnał się śp. Tadeusz z towarzyszem niedoli, przeszedł granicę i dotarł do Lwowa, skąd wyemigrował niebawem do Szwajcaryi. Rok blisko przebywał w Genewie pracując w fabryce zegarków, jednak, że zarobek był lichy, przeniósł się za namową kolegów do Paryża, gdzie znalazł zatrudnienie przy fabryce wyrobów stalowych. Stęskniony za krajem, wrócił do Galicji w 1869 i osiadł w Brzeżanach a później w Krakowie jako spólnik księgarni Gebettnera i Wolffa. Po śmierci brata swego,lekarza powiatowego w Tomaszowie, ożenił się z wdową, by ulżyć sierotom,, gdy jednak księgarnia nie procentowała się należycie, wycofał się ze spółki i założył handel żelazny w Tarnowie

Ur. 1844, miejscowość w 1923: gm. Żary, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: IV-159

ppro. (1844) gm. Żary

ppor., odzn. Medalem Niepodległości za udział w Powstaniu 1863

zesłanie z Litwy na zamieszkanie w Rosji, ukazem z dnia 10/22 grudnia 1865 majątek: Zubacze, część , pow. brzeski został przymusowo sprzedany

mężcz. 24 lata w 1868 r., zesłany na osadzenie, z 1864 r. przebywał w marińskim okręgu, wziął zasiłek na kupienie domu, rodziny nie posiadał

polegli w bitwie pod Babicami dnia 14. kwietnia 1863 r.

kotlarz z kolei żelaznej w Warszawie,poległ w d. 14 Kwietnia 1863 r. w bitwie pod Budą-Zaborowską w okolicach Warszawy. (Cz. N. 96).

mężcz. 27 lat na 1868 r., zesłany na osadzenie, z 1865 r. przebywał w marińskim okręgu, rodziny nie posiadał

uczestnictwo w potyczkach: mazowieckie: Budy Zaborowskie 14.04.1863 poległ

uwięziony w Kownie

Ur. 1843 Dąbrówka, miejscowość w 1923: Kraków, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: VI-80

ppro. (1841) Warszawa

mężcz. 32 lata w 1868 r., zesłany na osadzenie, z 1864 r. przebywał w marińskim okręgu, rodziny nie posiadał

mężcz. warunki zesłania nieznane, z 1864 r. przebywał w tobolskimj