Powstanie Styczniowe - uczestnicy

"Wczoraj o godzinie 10-tej z rana, stosownie do wyroku Wojennego Sądu Polowego onegdaj ogłoszonego, wykonaną została kara śmierci przez powieszenie, na Trzasce, Górskim Chojnackim i Filkiewiczu, na Placu Grzybowskim. Publiczność dosyć licznie była zebrana. Porządek wcale nie został naruszony.

Ur 18.10.1830 Sulmierzyce. Powstaniec. Zarządca majątków w Karczewie (Karczewscy) i Stredyni (Górscy). Żonaty z Kornelią Wierusz-Kowalską (24.11.1859). Zmarł 28.5.1895. Miał 8 synów i 4 córki.

urodził się w Warszawie w r. 1837, syn ubogich rodziców, ojciec jego podobno był krawcem, owdowiała matka rzadkich przymiotów, cnót i rozsądku kobieta, pracą rąk starała się o wychowanie pozostałych sierot, dwóch córek i syna, śp. Antoniego. Po ukończeniu gimnazyum w Warszawie, urzędował w najwyższej Izbie obrachunkowej. Po kilkoletniej aplikacyi tamże, został uznanym swych zdolności i mianowanym pomocnikiem naczelnika wydziału. Lubo nieczynny w organizacyi, nie mając stoso wnego stanowiska, duchem i czynem żył tylko dla sprawy ojczystej. Krzątał się też i wywierał nie mały wpływ nad tymi, którzy potrzebowali rozbudzenia ducha i poczucia praw obywatelskich wolności swej ziemi, przyjąj,vszy za zadanie, kształcić umysły klas rzemieślniczych. Jako prywatny nauczyciel, w świątecznych, niedzielnych i wieczornych godzinach, odbywał wraz z Romanem Żulińskiem, nauczycielem gimnazyalnym, zebranym rzemieślnikom po cyrkułach urzędowych wykłady popularne. Pracował on z pożytkiem, a łagodnym swym charakterem i obchodzeniem się z tą klasą młodzieży, licznie zawsze zebranej, umiał pozyskać u wszystkich szacunek i miłość ku sobie. Przez dwuletnie manifestowanie się Warszawian, zwolna przygotowywał ze swych słuchaczy, do przyszłego powstania dzielnych obrońców ojczyzny. Gdy ś. p Antoniego wezwała sprawa do czynnego wystąpienia, bez namysłu pospieszył w szeregi, a za nim wielujego słuchaczy. Sam jako żołnierz w kosynierskim oddziale Wali górskiego, a niebwcm jako komendant kosynierów, pospieszył ze swymi wybranymi na pole bitwy do Igołomii. Po rozwiązaniu się oddziału Waligórkiego przybył do Galicyi i brał czynny udział, w nieszczęśliwej wyprawie na Radziwiłłów, pod dowództwem jenerała Wysockiego, gdzie został rannym. Gdy się wyleczył, a nowo uorganizowane oddziały jenerała Waligórskiego i Szlaskiego przekroczyły granicę Galicyi, wkraczając do Kongresówki, pospieszył śp. Antoni z nową energią w szeregi, gdzie jako kapitan kosynierów, zginął pod Szycami i Ireną, pozostawiwszy sierotami, dwie siostry i powszechny żal wszystkim, co go bliżej znali.

"Wczoraj o godzinie 10-tej z rana, stosownie do wyroku Wojennego Sądu Polowego onegdaj ogłoszonego, wykonaną została kara śmierci przez powieszenie, na Trzasce, Górskim Chojnackim i Filkiewiczu, na Placu Grzybowskim. Publiczność dosyć licznie była zebrana. Porządek wcale nie został naruszony.

"Wczoraj o godzinie 10-tej z rana, stosownie do wyroku Wojennego Sądu Polowego onegdaj ogłoszonego, wykonaną została kara śmierci przez powieszenie, na Trzasce, Górskim Chojnackim i Filkiewiczu, na Placu Grzybowskim. Publiczność dosyć licznie była zebrana. Porządek wcale nie został naruszony.

Ur. 1847 Warszawa, miejscowość w 1923: Włocławek, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., odznaczenie w 1923r: KW, liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: B-5

powstaniec, 1913 mieszkał w przytulisku dla weteranów powstania w Poznaniu