Przemysław Aleksander Szulc
Ur. 25.1.1849 (chrzest 1852 Kraków - Boże Ciało). Syn Józefa, pracownika magistratu krakowskiego i Teresy Baum, zm. 23.1.1917 Lwów. W Powstaniu walczyli także 2 jego bracia: i , który zmarł na Syberii. (Ciekawą relację o ojcu zamieścił Czas Krakowski w 1856[z=310020])
Uczeń gimnazjum św. Anny. Mając 13-lat wyruszył z innymi do obozu Kurowskiego pod Ojcowem. Tam, po stanowczym uporze został przydzielony do strzelców. Po kilku dniach ćwiczeń i uciążliwym marszu grupa dotarła pod Miechów. Po rozbiciu oddziału schronił się w stodole niedaleko cmentarza a widząc pożary dobiegł do jednego domu kowala (lub ślusarza) Balcarka, którego uprosił o pomoc. Ten przebrał go i razem z jego rodziną wynosili rzeczy z palącego się domu na ogród. To uratowało mu życie. Ukrywał się potem u ks. proboszcza w Kozłowie, pod Pilicą, u cukiernika Wodzińskiego w Pilicy i ks. proboszcza w Słownikach. Stamtąd trafił do Krakowa.
Pozostawił krótką relację z walk powstańców.
Po powstaniu właściciel realności we Lwowie. Pochowany na Łyczakowie kw. 71
Ożeniony z Felicją Fellner.
Dzieci:
* Maria Teodora Felicja (ur. 1879),
* Józef Seweryn (ur. 1884 Czerniowce, żona Józefa Halska, zmiana nazwiska na Halski),
* Zofia Klementyna (ur. 1884 Czerniowce, mąż: Józef Tadeusz Gawlikowski)