Ignacy Kajetan Jacewicz
H. Sulima. Ur. 8.1.1845 Troki. Syn Wiktora (dzierżawca folw. Jelszczyzna, Ołona, Markowszczyzna pod Rudziszkami) i Zuzanny Naniewicz. Uczeń gimnazjum wileńskiego. Wstąpił do 4 oddziału powstańczego w Markowszczyznie, w puszczy Rudnickiej nad rzeką Mereczanką i był pod dowództwem por. Jana Skarżyńskiego. Jeszcze w czasie formowania oddział został otoczony i rozbity przez Kozaków w potyczce pod Rudziszkami 21.06. W walce poległ nie tylko dowódca, ale i dwudziestu dwóch powstańców. Jacewiczowi udało się przeżyć atak, z kolegą Janem Wysockim przedostali się do Puszczy Białowieskiej. W pobliżu miejscowości Miedniki Królewskie, zastępca dowódcy 4 oddziału Józef Śniadecki zorganizował nowy oddział powstańczy, który brał udział w walkach pod Ostrołęką 15.07.1863 r. Niestety na skutek zdrady został on później rozbity.
Po upadku powstania majątek Jacewiczów został skonfiskowany, jego nowym właścicielem został rosyjski pułkownik Jakubowski, a Ignacy był poszukiwany przez carską policję.
Jacewicz przedostał się do Galicji, początkowo zamieszkał we Lwowie, skąd po jakimś czasie przeniósł się do Horyńca, gdzie przyjął posadę oficjalisty. Następnie zamieszkał w Rzeszowie, by ostatecznie w roku 1890 osiąść w Łańcucie, skąd pochodziła jego żona Olimpia Rylska h. Ostoja, córka powstańca listopadowego, którą poślubił w 1883 roku. Wykonywał zawód drogomistrza. Zmarł w Łańcucie w roku 1906.