Adam Rogowski
Adam Aleksander Rogowski. Ur. 21.11.1839 Kraków (Piasek nr 127), zm. 1908. Syn Mateusza i Joanny Grzybowskiej. Wuj Stanisława Wyspiańskiego. Uczestnik powstania. Wzięty do niewoli spędził wiele lat na Syberii w omskim. Powróciwszy z około 1900 roku zesłania, nie posiadał pełnych władz umysłowych.
"W któreś niedzielne popołudnie, jak opowiadała mi Maria z Parvich Błotnicka, u Stankiewiczowej [ciotki Wyspiańskiego] było na herbacie parę osób: Wyspiański, moja matka, Błotnicka i 'zacna panna' Leontyna Bochenkówna, której Wyspiański poświęcił Warszawiankę. Wtem otwierają się drzwi od kuchni, w progu staje starzec zdrożony, milczący, ze zmęczenia ledwo trzymający się na nogach, starzec o niedbałym, posiwiałym zaroście. Długa chwila zakłopotania, zdziwienia i niemałego osłupienia. Rychło jednak Stankiewiczowa z radością i przerażeniem poznała w nim brata:
-Adam !"[4]
Żebrał pod kościołami na rzecz weteranów. Został w 4.12.1900 uwieczniony przez Stanisława Wyspiańskiego w rysunku "Dziad", który potem stał się podstawą słynnego witrażu "Bóg Ojciec - stań się" w klasztorze oo. Franciszkanów.