Stanisław Biechoński

Stanisław Biechoński, h. Ogończyk. Ur. ok. 1845 prawd. Szydłowiec, zm. 23.7.1893 Żarnowiec. Syn Wojciecha (Radca Honorowy, Asesor Trybunału, p.o. Podsędka Sądu Pokoju okr. kieleckiego) i Anny Stojanowskiej.
Rodzeństwo: Ludomir, Oktawian Bolesław (zm. 1857), Sabin (zm. 1858), Wojciech, Jan, Helena (zam. Żychoń) oraz z drugiego małżeństwa ojca brat przyrodni Adam Karol.

Uczestnik powstania. Po upadku powstania, przebywał jakiś czas w Anglii, Szwajcarii i Francji, a przez kilka lat był kustoszem zbiorów w Muzeum Narodowym w Rapperswilu. W 1882 wydał "Pamiątki historyczne z czasów Jana Sobieskiego w muzeum Rapperswylskiém w Szwajcaryi". Ożeniwszy się z Jadwigą Czeczel osiadł w kraju na roli w w kupionych od Mierów dobrach Żarnowiec (przekazany po jego śmierci bratu Wojciechowi a później jako dar narodu Marii Konopnickiej). Od tego czasu miejsce to staje się punktem spotkań weteranów, ludzi sztuki i kultury. W powiecie swoim zajmował się sprawami publicznymi. Szczególnie czynnym był w Towarzystwie Zaliczkowym, w zarządzie Towarzystwa Tkackiego, Stowarzyszenia Wyrobu i Sprzedaży Szat Liturgicznych itd.

Pochowany w Krakowie na Rakowicach w kwaterze Ł, w grobie razem z bratem Ludomirem