Stanisław Biechoński, h. Ogończyk. Ur. ok. 1845 prawd. Szydłowiec, zm. 23.7.1893 Żarnowiec. Syn Wojciecha (Radca Honorowy, Asesor Trybunału, p.o. Podsędka Sądu Pokoju okr. kieleckiego) i Anny Stojanowskiej. Rodzeństwo: Ludomir, Oktawian Bolesław (zm. 1857), Sabin (zm. 1858), Wojciech, Jan, Helena (zam. Żychoń) oraz z drugiego małżeństwa ojca brat przyrodni Adam Karol.
Uczestnik powstania. Po upadku powstania, przebywał jakiś czas w Anglii, Szwajcarii i Francji, a przez kilka lat był kustoszem zbiorów w Muzeum Narodowym w Rapperswilu. W 1882 wydał "Pamiątki historyczne z czasów Jana Sobieskiego w muzeum Rapperswylskiém w Szwajcaryi". Ożeniwszy się z Jadwigą Czeczel osiadł w kraju na roli w w kupionych od Mierów dobrach Żarnowiec (przekazany po jego śmierci bratu Wojciechowi a później jako dar narodu Marii Konopnickiej). Od tego czasu miejsce to staje się punktem spotkań weteranów, ludzi sztuki i kultury. W powiecie swoim zajmował się sprawami publicznymi. Szczególnie czynnym był w Towarzystwie Zaliczkowym, w zarządzie Towarzystwa Tkackiego, Stowarzyszenia Wyrobu i Sprzedaży Szat Liturgicznych itd.
Pochowany w Krakowie na Rakowicach w kwaterze Ł, w grobie razem z bratem Ludomirem
Źródło
Opracowanie GP
Nadawca
brak
Uwagi
[1] Spis osób pochowanych na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie www.sowa.website.pl [2] Wielcy.pl [3] Gazeta Lwowska 27.7.1893 [4] List Marii Konopnickiej z Żarnowca 12.9.1903, Rps BUW 3177 k. 31−34 (oprac. Magnone Lena)
