Ludwik Narbutt

(syn Teodora znanego dziejopisarza), dymisjonowany porucznik wojsk moskiewskich, stanąwszy jeden z pierwszych na czele powstania litewskiego, zasłynął w krotce zwycięztwy nad Moskalami. Niemogąc zwalczyć go w otwartym boju, pułkownik Timofijew wziął się do podstępu: przekupił leśnika, który kolumnę moskiewską podprowadził pod obóz powstańczy rozłożony w puszczy nad jeziorem Dubickim. Obskoczony w około, nieustraszony Narburtt na czele garstki swoich rzucił się na Moskali, i niezawodnie byłby sobie utorował drogę przez łańcuch bagnetów, gdyby nie kula, która go ugodziła w nogę, a wkrótce druga przeszywająca pierś jego. Zwłoki oddane rodzinie, pogrzebano z zwłokami kilku towarzyszy w spólnej mogile pod Dubiczem dnia 8. maja 1863 r.