Czynny w organizacji powstańczej, jako komisarz miejski ihumeński, został aresztowany, osadzony w więzieniu mińskiem i skazany do robót ciężkich. Dzięki wszakże gubernatorowi tobolskiemu Despot-Zenowiczowi, który zrobił wszystko, by złagodzić los jego w katordze nie był, lecz przez czas dłuższy przebywał w więzieniu tobolskiem, a następnie osiadł w Krasnojarsku, gdzie zjednał sobie u wszystkich powszechny szacunek. W ósmem dziesięcioleciu ,w. XIX otrzymał zezwolenie na zamieszkanie w Jekaterynosławiu, wreszcie w r. 1877 osiadł w Wilnie, już ciężko schorowany i tu, gdyby nie opieka kilku pań poważnych, możeby w nędzy i opuszczeniu umarł zniedołężniały starzec. Pochowany został na Rosie