Władysław Sołtan

S. Stanisława i Konstancji Toplickiej. Przeciwnik zbrojnego powstania, gdy jednak wybuchło, Sołtan, nie mogąc go powstrzymać, z całą energią przyłączył się do niego, poświęcając mu wszystkie swe siły i środki i bionąc w niem nader czynny udział, jako komisarz Województwa Inflanckiego. Aresztowany w Witebsku 5 czerwca 1863 r. Zarządzone śledztwo nie dało żadnych rezultatów, jednak, na zasadzie administracyjnego rozporządzenia Murawjewa został zesłany do Ufy. Przebywał tam do 1866 r. Stamtąd pozwolono mu przez wpływy zacnego ks. Suworowa, z którym łączyły go dawne przyjazne stosunki, zbliżać się stopniowo do kraju, przez Woł-chow, Twer, Razań (gdzie mu umarła żona 1871 r, następnie był internowany w Rydze (1872—1875), a z Rygi pozwolono mu w 1875 r. wrócić do pozostałego po żonie majątku Prez-ma w Inflantach Polskich, gdzie umarł w 1900 roku.