Marian Langiewicz

(1827 - 1887) - ur. w Krotoszynie, studiował na uniwersytecie wrocławskim. Uczestnik powstania 1848. W wojsku pruskim dosłużył się stopnia porucznika artylerii. Wziąwszy dymisję zaciągnął się do szeregów Garibaldiego. W 1861 był wykładowcą w Polskiej Szkole Wojskowej we Włoszech. W styczniu 1863 otrzymał nominację na naczelnika woj. sandomierskiego, a w lutym i krakowskiego. Wyniesiony 10 III przez intrygę białych na dyktatora, w dniu 19 III przeszedł granicę austriacką. Aresztowany i więziony do 1865, m.in. w Tyszniowcach, wyjechał następnie do Szwajcarii, gdzie związał się z Ludwikiem Bulewskim. Wiele lat spędził w Turcji, gdzie działał politycznie. Zamierzał osiąść w kraju, lecz niespodziewana śmierć w Konstantynopolu w 1887 zniweczyła te plany. Pochowany tamże na cmentarzu