(ok. 1800 - 1867) - major wojsk polskich w 1831 (emigrant?). W 1863 byl zapewne współorganizatorem oddziału „Puławiaków" Leona Frankowskiego i Aleksandra Zdanowicza, których resztki, po rozbiciu pod Słupczą (28 II) przyprowadził do Langiewicza. W partii Langiewiczowskiej dowodził pułkiem jazdy w stopniu pułkownika. Zmarł w marcu w Dreźnie