Daniszewski

dowódzca małego oddziałku kawaleryi z kilkunastu ludzi złożonego, pod ogólnem dowództwem pułkownika Denisiewicza zostającego. W potyczce 20 Lutego 1864 r. pod wsią Borowy, w Radomskiem, doznaje klęski w kilku zabitych i rannych (Dz. POWSZ. Nr. 6 zamieszcza raport urzędowy, który potwierdza wiadomość o tej potyczce i donosi, że oddział cały został rozbity, 19 wzięto w niewolę, 17 zabitych, zdobyto broń i 30 koni. Wojsko nie poniosło żadnej straty), następnie w d. 4 Kwietnia w lesie Rudkowskim, napadnięty przez przeważne siły nieprzyjacielskie, traci kilku w zabitych i rannych. Sam ginie dźgnięty pałaszem w głowę (Dziennik Powszechny Ner. 93 w swoim raporcie urzędowym potwierdza powyżej podaną potyczkę donosząc, że oddział polski złożony z 60ciu ładzi, pod dowództwem jakiegoś, mianującego się pułkownikiem, Denisiewicza, który wzięty został w niewolę wraz z drugim dowódzcą Daniszewskim i oficerem Patskim, oraz 30 zabito i 18 wzięto w niewolę.).