Jan Dyczyński

urodzony na Powiślu w 1842 roku, kończył szkoły w Sandomierzu, a następnie zajmował się gospodarką. W początkach Kwietnia 1863 r., wszedł do oddziału Czerwińskiego w Lubelskiem i brał czynny udział w potyczkach pod Chruśliną 28 Kwietnia, pod Tyszowcami 18 Maja, pod Tuczapami 19 maja. Po rozbiciu i wejściu oddziału do Galicyi, Dyczyński z kilkoma innymi kolegami udał się w okolice Urzędowa i wszedł do tworzącego się dopiero oddziałku Wagnera. Pod tym dowódzcą był w bitwie pod Sobieszczanami 30 Czerwca. Następnie z tym oddziałkiem przeszedł pod rozkazy pułkownika Wierzbickiego około 10 Lipca i był w bitwach pod Polichną 18 Lipca, pod Kanią Wolą 26 Lipca, pod Chruśliną 4 Sierpnia, pod Żyżynem 8 Sierpnia. W tej bitwie dostał silnej kontuzyi w prawą rękę od skorupy granata, kilka dni przepędził w domu, wkrótce jednak pomimo, że jeszcze cierpiał na rękę, pospieszył napowrót do swego odziału i w trzy dni po przybyciu poległ w nieszczęśliwej bitwie pod Fajsławicami w okrutny sposób zamordowany, kilkadziesiąt pchnięć bagnetami i kilkanaście cięć pałaszem mu zadano.