Aleksander Edelstein

wieku lat 23 24, rodem z M. Łomży, guberni Augustowskiej, syn lekarza, starozakonny, student uniwersytetu Kijowskiego a następnie Akademii medycznej w Warszawie, czynny brał udział w manifestacyach 27go Lutego 1861 roku. Pokaleczony pałaszem niedługo się wyleczył, następnie służąc w oddziałach jenerała Mierosławskiego, później pułkownika Mielęckiego, brał udział w bitwach pod Krzywosiądzą, Nową-wsią, Bieniszewem i Dobrosłowem, po tej ostatniej schronił się w Poznańskie, tam przez Prusaków aresztowany i osadzony w więzieniu w Poznaniu, skąd zdołał uciec. Następnie zaciągnął się do oddziału Bończy i bił się pod Przedborzem, Rudnikami i Górami. W końcu po śmierci tego dowódcy, przeniósł siędo oddziału Chmielińskiego, gdzie znów miał udział w kilku bitwach, z których wyszedł szczęśliwie, aż nareszcie zginął podług jednych pod Warzynem, podług drugich pod Słupią, inne wreszcie źródła i Czas Nr. 282, podają, że poległ pod Raszkowem w Krakowskiem (nad Sprową). Dz. Pozn. Nr. 285 a Głos Nr. 44, piszą że pod Szczekocinami w stopniu kapitana d. 4 Grudnia 1863 r. Pochowany podobno w Pińczowie na cmentarzu katolickim. Dzielny i energiczny, nie znał niebezpieczeństwa i nigdy się nie cofnął, wzrostu był średniego, brunet, wzrok ogniem pałający, duszą kochał Polskę i dla jej sprawy tylko żył.