Faliński

terminator podobno stolarski, z Warszawy, w chwilach przygotowań do powstania bardzo czynny, i odznaczający się znakomitym wpływem na swoich rówieśników, kilkakrotnie aresztowany, ocalenie zawsze zawdzięczał tylko własnej przytomności umysłu. W powstaniu służył w oddziale jenerała Langiewicza jako żołnierz w kosynierach, zginął pod Małogoszczą, ugodzony kulą w czoło, w Marcu 1863 r.