Witold Gażyc

z powiatu Brzesko-Litewskiego, student z Petersburgskiego Uniwersytetu, udał się dla ukończenia nauk do Paryża, zkąd na odgłos powstania wrócił do kraju, podobno ten sam, który służył w oddziałach na Żmudzi. Uwięziony w Lidzie, odesłany do Wilna, tam przez Murawiewa skazany na 20 lat do kopalń, umarł w drodze na etapie, pomiędzy Kazaniem i Kangurem, w Maju 1864 r. na galopujące suchoty, mając lat 23. (Dz. Pozn. Nr. 236.)