Stefan Laurysiewicz

ksiądz Bazylianów, missyonarz apostolski, administrator probostwa Grecko-katolickiego kościoła świętego Norberta w Krakowie. Młody ten kapłan 28 lat liczący, wielce się zasłużył w pracach duchownych i narodowych, któremi cała rodzina jego od dawnych lat się odznaczała. Wszyscy byli męczennikami sprawy narodowej, dziad Stefana umarł na Syberyi, Ojciec, to zasłużony żołnierz z Listopadowej rewolucyi, stryj był proboszczem przy kościele świętego Norberta w Krakowie, i profesorem uniwersytetu Krakowskiego, brat zaś śp. Stefana wywieziony na Sybir pozostawił żonę i dzieci w Lubelskiem, gdzie zamieszkiwali. Śp. Stefan przed wstąpieniem do zakonu oddawał się nauce matematyki, będąc już diakonem w Chełmie wysłany został do Warszawy w celu ukończenia studyów w Akademii tamtejszej, lecz tam nie długo zostawał gdyż go Muchanów wygnał. Udawszy się napo wrót do Lublina, czas jakiś pełnił obowiązki przy kościele swojego zakonu. Znakomity mówca i kaznodzieja zjednał sobie rozgłośną sławę, wiarę i zaufanie. Zmuszony jednak uchodzić przed prześladowaniem religijnem w dyecezyi Chełmskiej, schronił się na wschód gdzie pomiędzy Bułgarami roznosił światło wiary i nauki, następnie udał się do Rzymu i tam przez Ojca Świętego został mianowany missionarzem apostolskim. Pracował on na polu piśmiennictwa, mianowicie zbierał materyały do zamierzonego wydawnictwa, o Słowiańszczyznie Tureckiej. Był przytym korespondentem ze wschodu do „Czasu" Krakowskiego. W czasie ruchów narodowych, śp. Stefan brał w nich czynny udział. Jego to pracy osobistej przewodnictwu i odwadze zawdzięczyć należy obchód Horodelski w 1861 roku i protestacyą tamże spisaną, oraz znakomitą mowę, wydrukowaną tajemnie, która zmusiła go schronić się przed więzieniem na wschód, skąd znowuż powrócił do kraju i w Krakowie osiadł w pierwszej połowie 1863 roku, zamianowany przez władzę narodową pełnomocnym komisarzem na całe województwo Krakowskie sprawował obowiązki aż do dnia śmierci, której przyspieszenie spowodował nieszczęśliwy obrót sprawy narodowej. Zmarł w Krakowie 2 Marca 1864 roku. Pochowany na cmentarzu miejscowym. (Wzmianka o nim w Czasie i Dzień. Poznańskim).