Mieczysław Lipski

rodem z Galicyi, syn żołnierza z czasów Napoleona Igo, po ukończeniu nauk w szkole kadetów w Wiedniu, służył przy Huzarach węgierskich jako oficer, odbywał kampanię włoską, w której przez Francuzów wzięty do niewoli, wrócony następnie władzom Austryackim, przeznaczony został do strzelców konnych. Z pierwszym wybuchem powstania zjawił się w jego szeregach, ranny w bitwie pod Miechowem, po wyzdrowieniu mianowany organizatorem i naczelnikiem żandarmeryi w Lubelskiem, w Listopadzie 1863 roku zmuszony schronić się do Galicyi, tani przez władze Austryackie aresztowany, jako poddany Turecki, za którego się przedstawił, wydalony za granice Państwa, udał się do Paryża, gdzie już to w skutek odnowionych ran już też z niedostatku i ostatecznej nędzy, był przymuszony udać się do szpitala la Charité, i tam zmarł dnia 4 Stycznia 1865 roku, mając lat około 30. Pochowany na cmentarzu w Mont-parnasse.