Walerian Remiszewski

Walenty lub Walery, zorganizowawszy oddział z 250 młodzieży najdzielniejszej Warszawskiej, po większej części ze stanu kupieckiego, wyprawił wszystkich za miasto, zalecając punkt zborny w lesie pod Babicami (Budą-Zaborowską) 3 mile od Warszawy. Zaledwie się zebrali w dniu oznaczonym, gdy na drugi dzień rano 14go Kwietnia 1863 r., napadnięci zostali niespodzianie przez kilka rot piechoty, sotnią kozaków i oddział dragonów naprowadzony przez szpiegów, w. walecznej obronie dowódca traci 72ch ludzi, sam zaś nie widząc ocalenia, wystrzałem z rewolweru życie sobie odbiera. Porąbany na sztuki, pochowany wraz z innymi w jednym wspólnym dole wykopanym na polu bitwy. Opis tej strasznej rzezi patrz w Dzienniku Poznańskim, Nr. 92.