Ksawery Szubartowski

wieku lat 18, podobno syn szewca z Lublina, uczeń klasy V tamtejszego gimnazyum. Czynny w organizacyi przedpowstańczej, przewidując blizkie hasło powstanią, dla wyćwiczenia się w sztuce wojskowej, opuścił kraj w początkach 1862 r. i zapisał się do szkoły wojskowej w Cuneo, poczem zamieszkał czas jakiś WParyżu. Powstanie powołało go do kraju, w początkach 1863 r. przybył do Galicy i, i jako zdolny oficer brał czynny udział w Lutym w bezowocnej wyprawie Czarneckiego (Bończy) w Lubelskie, a następnie przeniósł się do oddziału Czachowskiego, gdzie walczył pod Jedlinkami nad Tanwią, Rudką i t. d. Po rozbiciu oddziału powrócił do Galicyi oddając swoje usługi pod dowództwo Jeziorańskiego, który go mianował porucznikiem i dowódcą plutonu. W bitwie 6 Maja t. r. pod Kobylanką ciężko ranny w nogę, przeniesiony do szpitala w Cieszanowie, zmarł 9 lub 10 Maja t. r. i tam pochowany.