Wiszin

rodem z Litwy, b. kapitan saperów b. Wojska Polskiego z r. 1831, ozdobiony krzyżem wojskowym, później jako emigrant, przyjął udział jako kapitan pod jenerałem Klapką w kampanii Węgierskiej 1849 roku, po ukończeniu której, osiedlił się w Galicy i, gdzie się ożenił i udzielał lekcy i języka francuzkiego. Już jako 60cioletni starzec nie wachał się przyjąć udziału w ostatniem powstaniu, służąc w oddziale Czachowskiego i Jeziorańskiego jako intendent, a następnie w oddziale pułkownika Maręin& Lelewela jako instruktor nowo zaciężnych. W bitwie pod Panasówką 3 Września 1863 r. prowadził kompanią kosynierów– do ataku przeciw ściśnionej. piechocie moskiewskiej i w powtórnym ataku zginął na czele tej kompanii, ugodzony kartaczem w piersi. Zostawił żonę i kilkoro dzieci.