Córka Mieczysława zmarłego wcześnie powstańca listopadowego. Dziedziczka kilkunastu wsi. Żona Konstantego Piotrowicza nauczyciela ludowego. Wraz z mężem i ludźmi dworu udali się do oddziału Dworzaczka. Maria była już brzemienna. Oddział zdobył Zgierz. 24 lutego nastąpiła bitwa pod Dobrą w której zginął jej mąż. Maria porwała kosę od rannego powstańca i rzuciła się w wir walki. Nie usłuchała wezwania do poddania się gdy Kozacy zobaczyli w niej kobietę. Pchnięta bagnetem strzeliła jeszcze z rewolweru do napastnika. Kozacy pastwili się nad jej ciałem, za którego wydanie potem żądali okupu. Ponoć do kaplicy z otwartą trumną przyszedł dowódca moskiewski, zapalił świecę i płakał. Mówiono też że mąż ranny przeżył lecz gdy usłyszał dzwony spytał się czyj to pogrzeb, a gdy dowiedział się że to żony dostał zawału serca, zmarł i został pochowany w tym samym grobie.