Antoni Budrys syn Andrzeja, szlachcic gub. Kowieńskiej, pow. Rossieńskiego. Skazany na mocy konfirmacji Dowódcy Wojsk Wileńskiego Wojennego Okręgu, wynikłej z decyzji Audytorjatu z dn. 6 lutego 1864 r. Rozstrzelany na esplanadzie twierdzy Dyneburskiej 3 marca 1864 roku za dowództwo pod imieniem Niesiakaca, utworzone w pow. Mariampolskim oddziałem powstańczym i wykonanie wyroku Rządu rewolucyjnego nad miejscową ludnością.
Źródło
[Studnicki W., Rok 1863. Wyroki śmierci ...]
Nadawca
brak
Uwagi
Wyrok w brzmieniu oryginalnym, może nie jest zgodny ze stanem faktycznym. W szczególności "Antoni Budrys" uznano za prawdziwe imię i nazwisko - "syn Feliksa", zaś prawdziwe nazwisko z błędnym imieniem ojca uznano za pseudonim. [przyp. GP]