Karol Piotrowski

szlachcic. Skazany na mocy konfirmacji Wojennego Naczelnika Oddziału Augustowskiego. Powieszony w Suwałkach 20-go listopada 1863 roku za to, że był konnym powstańczym strzelcem, czyli tak zwanym polskim żandarmem, którego obowiązkiem było bezwzględne spełnianie rozkazów Komitetu Rewolucyjnego: żądanie, pod groźbą śmierci, z folwafrku Sosnowy-Grunt, dla siebie i innych powstańców żywności i podpiłowanie słupów telegraficznych.