Hieronim Michał Niezabitowski

Hieronim Michał Niezabitowski h. Lubicz. Ur. 3.10.1822 Ostromęczyn 35, par. Górki, zm. 1895 Olesko. Syn Adama i Antoniny Bogusławskiej. Miał rodzeństwo: Edwarda Wincentego, Augustyna i Władysława.

Jego ojciec posiadał majątek ziemski i był wójtem Hruczniewa. W Warszawie na kursie budown. i inżyn. zastał go rok 1846. W ruchu ówczesnym brał żywy udział i był przez 10 lat pod ścisłym nadzorem policyjnym. W 1855 w Warszawie ożenił się z Władysławą Dąbrowską. Gdy nadszedł r. 1861 i rozpoczęły się demonstracye, starał się być użytecznym sprawie narodowej to też powołano go do pracy Rządu Narodowego w departamencie skarbu i policji, gdzie pod imieniem Michała Lubicza pozostał do końca powstania. W domu jego odbywały się zebrania i narady. W r. 1864 skompromitowany i wydany przez nieszczęśliwych w Cytadeli, lecz wczas ostrzeżony, wyjechał do Ks. Poznańskiego, gdzie przebywał kilka lat pod nazwiskiem Michała Brzeskiego. Później pod własnem nazwiskiem trudnił się robotami inżynierskiemu W r. 1885 wydalony przez Bismarka przybył do Galicji. Nie mogąc z powodu podeszłego wieku znaleźć stałej posady, trudnił się robotami inżyn. i jako inżynier zmarł r. 1895 w Olesku.

Miał trójkę dzieci: Ludwika Jana (1858), Adama Stanisława (1859) i Antoninę Petronelę (1862).