Jan Zagórski

h. Ostoja, ur. r. 1842 w Budnarowie, uczeń szkoły w Cuneo, został w początku powst. mianowany przez Z. Padlewskiego dowódcą oddz. w Ostrołęckiem. Koło Łomży otoczony przez moskali, wzięty do niewoli, po 6 • mies. więzienia w Lomży jednak podczas przawożenia do Kijowa odbity przez' żandarmów naród, wstąpił do oddz. Tyszki, który następnie połączył się z Wawrem i Jasińkim. Walczył jako instrukt. kawał, pod Dąbrową i Komorowem. Po rozwiązaniu oddz. otoczonego na Kurpiach, dostał się z kawaler, majora Bychlewskiego w Augustowskie. Odkomenderowany do sformowania szwadronu na pogranicze pruskie, tknięty paraliżem, przewieziony przez granicę, leczył się w Dreźnie do r. 1863, a następnie w Paryżu. Po powst. ukończył uniwersytet w Gandawie i zamieszkał w Gali cvi.