Michał Galiński

h. Rawicz ur. w Tartakowie r. 1842, kadet wachm. stadnin rząd. austr. służył jako podpor. konnicyr po ogłoszeniu stanu oblężenia zaś, jako kwatermistrz w Węgrzech i Siedmiogrodzie, dla rozbitków udających się do Bumunii. Późnej jesieni r. 1863 przybył do Galicji, opuściwszy szeregi wojska austryac. wspólnie z kadetem Stasiniewiczem, i przydzielony został od oddz. Komorowskiego (6-tej komp. kap. Fischera). Z powodu słabego rozwoju organizacji we Lwowie, przeznaczono go do konnicy Czyżewicza, która zbierała się pod Sieniawą.
Od dra. Longchampsa (senior) otrzymał w r. 1864 kredytywę i polecenie udania się do Rumunii przez Węgry, gdzie miał urządzić stacyę dla rozbitków dążących do Bukaresztu. Schwytany na granicy Rumunii przez austr. źandarmeryę, oddany został pod sąd wojskowy i po jednorocznem śledztwie w Hermanstadzie zasądzony na utratę stopnia kadeta wachmistrza i 7-m lat ciężkiego więzienia w dybach. Odbył karę wspólnie z Adamem Eliasiewiczem z Tarnowa, Rastawieckim, Wawrz. Kozłowskim z Krakowa i Lamperem ze Lwowa. W styczniu 1867 r. otrzymał amnestyę, poczem uzyskał posadę sekret. Rady pow. w Kolbuszowej.