Franciszek Rochebrune

ur. r. 1829, oficer woj. Francuz, był nauczycielem w Krakowskiem, a następnie założył w Krakowie szkołę szermierki. Na początku powstania r. 1863/4 zorganizował "Żuawów śmierci", i odznaczył się odwagą, podczas ataku Kurowskiego na Miechów. Służył chlubnie w oddz. Langiewicza, gdzie zorganizowanemi przez niego "Żuawami" z fantastycznym, szerokim białym krzyżem na piersiach, dowodził bezpośrednio oficer wojsk austr. Wojciech hr. Komorowski, adiutant pułk. Rochebruna. Przy formowaniu w Galicji sześciu oddziałów, w jesieni r. 1868, oddano Rochebrunowi, mianowanemu jenerałem, komendę na czwartym oddziałem. Po roku 1863 zamieszkał w Chambery. W czasie wojny prusko-francuskiej w r. 1870 otrzymał dowództwo batalionu gwardyi narodowej. Zginął od kuli pod Montretout 19. listopada r, 1870.