Jan Chwalibóg

ur. w Nowym Sączu w r. 1845 stud. gimn. S-ej Anny w Krakowie, służył jako żołnierz, później zaś jako poruczn. Wstąpił w szeregi Langiewicza pod Chrobrzą i brał udział w bitwie pod Grochowiskami, gdzie był ranny w stopę prawej nogi od kuli, która potargała mu wszystkie żyły. Po wyjęciu 12 kawałków kości, leczył się w domu rodziców. Po wyleczeniu wstąpił do kawaleryi i znowu w potyczce pod Jeziorkami otrzymał 12 ran od lanc i pałaszów, z tych jedno pchnięcie w prawę pierś pałaszem na wylot. Leżał w lazarecie w Piotrkowicach obok Chmielnika. Po częściowem wyleczeniu się, zaciągniął się do kawaleryi pułk. Chmielińskiego i pod Strojnowem został znowu ranny w prawą rękę od granatu, a spadając z konia dostał ruptury. Ręka została mu odjęta. Wydobyty jako nieżywy z rąk moskali przez p. Michalską w Król. pol., tamże o tyle przeszedł do siebie, iż mógł powrócić do Galicji. Po powrocie aresztowany, po 7-iomiesięcznem śledztwie zasądzony, odsiedział karę w więzieniu wiśnickiem.