Józef Leniecki

ur. w Warszawie 1839, oficer wojsk rosyj. Z rozkazu Zygm. Padlewskiego, wyjechał zorganizować powstanie w Rawskiem. Opoczyńskiem. i Łowickiem. Pierwszą bitwę stoczył pod Bolinowem, później połączył się z oddz. Jeziorańskiego, następnie z Langiewiczem i brał czynny udział w bitwach pod Małogoszczą Skałą, Pieskową Skałą, Chrobrzem i Grochowiskami, Po odjeździe Langiewicza jako dowodzący piechotą pod jen. Smiechowskim po trzech dniach przeszedł granicę dla braku amunicji. Następnie pod Jeziorańskim znajdował się w bitwie pod Kobylanką. Z polecenia Waligórskiego sformował oddział, z którym z różnym szczęściem przebywał w Lubelskiem i Podlaskiem do końca marca r. 1864. Główniejsze bitwy pod Turobinem, Chełmem, Kockiem, Krzywdą, Pakuszewem, Lubartowem a ostatnia pod Gołębiem, po której przeszedł do Galicji i zameldował się naczeln. okręg. Wiktorowi Zbyszewskiem a. Cztery oddziały miały wyjść pod dowódz. Sawy (Rudnickiego), czwartym miał dowodzić Leniecki Gdy pojechał do Krakowa po broń i rynsztunki? został aresztowany i wywieziony do Ołomuńca. Z Ołomuńca uciekł, pozostawał pierwotnie w Paryżu, później w Turcji a po 20-tu latach przybył do G-alicji, gdzie pracuje w przemyśle naftowym. Rannym był kilkakrotnie.