ur. w Żukowie r. 1832 z ojca Józefa oflc. art. wojsk pols., właśc. dóbr. Żukowa i Korsy." Ukończył szkołę kadec. w Brześciu lit. i wyższą szkołę wojskową w Petersburgu, a zostawszy oficerem gwardyi odbył kamp. krymską roku 1854/55, odznaczony krzyżem Św. Stanisława i Anny z rangą wyższą po bitwach pod górą Mekenzyą i Alma. Z powodu zapowiadającego się powstania w Polsce, wziął dymisyę w roku 1862 i wrócił do kraju. Nie wierząc jednak wobec potęgi rosyjsk. w powodzenie zbrojnego ruchu, nie brał z początku w nim udziału, dopiero kiedy Padlewski został areszt, i rozstrzelany, na wezwanie Bządu naród, wypracowawszy plan operacji, który Bząd naród, przyjął, został mianowany pułków, i naczelnikiem wojsk. woj. Płockiego. Objąwszy dowódctwo pod przybranem nazwiskiem Sokolnickiego i przeprowadziwszy organiz. piechoty i kawał, w każdym powiecie, przystąpił do akcji wojennej. Stoczył bitwy i potyczki pod Bieruniem, Chorzelowem, Prasnyszem, (z jen. Bedyczkinem), Poniatowem i inne. Pod Bóianem w bitwie z pułk. rosyj. Wałujewem (gdzie poległ szef szt. Klein, były ofic. pruski), został ranny w nogę i wyjechał do Prus. Po kuracji udał się do Paryża, a potem do Brukselji. W r. 1869 wrócił do Krakowa, gdzie zajął posadę w Magistracie.