Teofil Władysław Giedroyć

książę, ur. r. 1844 w enklawie Kojczyn-Gedroycie. Ojciec jego zginął w r. 1848 jako ułaskawiony z r. 1831 pułkownik Czerkiesów, matka i dwie siostry wywiezione zostały na Sybir. Teofil uczeń zakł. roln. w Marymoncie, po rozwiązaniu tegoż towarzystwa, przeszedł na Litwę, gdzie jako setnik działał w organiz. W powstaniu służył jako podof. żandar. konnej pod Ottem, potem jako szereg, w końcu jako wachmistrz pod Kazim. Bohdanowiczem. "Walczył pod Małą bukową, Lisim grodem i Łęczną. Później służył pod Czerwińskim w bitwach pod Chruśliną, Józefowem, Tyszowcami i Tuczępami. Ostatecznie służył pod Ruckim i walczył pod Łączną, Uścimowem, Skromowską wolą, Majdanem i Fajsławicami. Tutaj otrzymał 24 ran, a po przekroczeniu granicy 6. kwietnia 1864 r. był więziony w Rzeszowie przez siedm miesięcy.