Teofila Laskowska

żona Seweryna Piotrowskiego, kapitana w. p., pracowała od 22. stycznia 1863 do kwietnia 1864 w organizacji, dowożąc żywność, bieliznę i wiadomości o ruchach wojsk nieprzyjacielskich. Służbę kuryerki pełniła w przebraniu włościanki. Uwięziona w Lubartowie otrzymała od pułkownika Antosiewicza pozwolenie odwiedzenia dzieci. Korzystając z tego, emigrowała do Galicji, a osiadłszy we Lwowie trudniła się krawiectwem.