Andrzej Bugusz

lat 32 lub 33 urodzony we wsi Niwkach w pow. Gostyńskim, brał udział w powstaniu 1848 r. w Poznańskiem, poczem zesłany na Syberyę, zkąd po kilku latach uwolniony. W początkach lutego 1863 r. zaciągnął się do oddziału pułkownika Mielęckiego gdzie pełnił obowiązki kasyera, następnie był sekretarzem, w końcu szefem sztabu przy pułk. Callier a potem przy pułk. Zielińskim lub Raczkowskim, następnie według raportu moskiewskiego (Czas Nr 191 z r. 1863), który donosi o starciu 60cio-konnego hufca pod dowództwem Bogusza z dragonami moskiewskiemi. Raport ten nie wzmiankuje o żadnych stratach, z którejkolwiek strony. Jadąc z ważnemi papierami w drodze ujęty pod Koninem, rozstrzelany w Włocławku 24 listopada 1863 r.