Aleksander Bóbr

dzierżawca miasteczka. Morawica z przyległościami na Wołyniu w pow. Dubieńskim, czynny i niezmordowany w pracach narodowych od pierwszych dni manifestacyi, do których zawsze należał pracą, radą i pomocą materyalną. Prezydujqcy miejscowego sądu, nieprzyjaciel wszystkiego co polskie, potępiał publicznie i w miejscu urzędowania swego wszelkie ruchy, i powstanie odgrażając się Aleksandrowi (Bobrowi), że jeśli nie zmieni swego postępowania i nie wpłynie na lud, to go każe jako buntownika uwięzić, pogróżka ta tak rozdrażniła śp. Aleksandra, iż wpadł do miejsca urzędowania Prezydującego z wyrzutami, a uniesiony gniewem za zniewagę całego narodu, tak silnie uderzył kijem Prezydującego w głowę, że go na miejscu zabił, uwięziony w skutek tego i skazany na śmierć przez powieszenie, od którego to wyroku rekurował do Cara prosząc o zmianę kary śmierci na. Rozstrzelanie, wyrok wykonany został 21 marca. 1863 r. (według jednych przez powieszenie, według drugich przez rozstrzelanie). Miał lat 45. (Opis egzekucyi i wyroku p. Czas Nr 7).