Jan Jeziorański

lat 30, rodem z Lubelskiego, syn urzędnika, ukończył szkoły w Warszawie, był rewizorem tabacznym. Od zawiązania się organizacyi narodowej będąc czynnym jej członkiem, nominowany został w końcu 1863 r. przez rząd narodowy komisarzem komunikacji, a następnie wszedłszy jako członek do rządu narodowego został aresztowany w marcu 1864 roku i powieszony wraz z 3-ma kolegami zasiadającemi w rządzie narodowym: Traugutem, Krajewskim i Źulińskim dnia 5 sierpnia tegoż roku na stoku Cytadeli warszawskiej, zostawił żonę i troje dzieci (Opis egzekucji Dz. Pow.).