Feliks Jagmin

Jagmin Feliks z Kobryńskiego zm. w kwietniu 1864 w Tiumeniu" /-/ Kolumna, I, 58: „ranny w bitwie pod Horkami" /-/ Djakow, Dejatieli, s. 195: Jagmin Feliks Stanisław, s. Stanisława, ur. ok. 1833 r., szlachcic z gub. grodzieńskiej. W pow. kobryńskim miał majątek Stefanty. Od 1852 r. w służbie wojskowej, od 1854 r. oficer, uczestnik wojny krym¬skiej, sztab rotmistrz lejb ułańskiego Kurlandzkiego pułku, „przejawiał współczucie dla polskiego ruchu wyzwoleńczego, źle wpływał na towarzyszy broni", za co w marcu 1862 r. przeniesiony do Wozniesieńskiego ułańskiego pułku. W lipcu t.r. poprosił o dymisję, zwolniony rozkazem z 28 VIII 1862 r. W 1863 r. był d-cą kawalerii w oddziale R. Trau¬gutta, ranny dostał się do niewoli, wysłany 28-29 X 1863 r. z Pskowa na ciężkie roboty w kopalniach. Umarł na etapie między Kazaniem a Kungurem w lipcu 1864 r. (?).