Władysław Kozieradzki

"Kozieradzki ze Słonimskiego zm. w Tiumeniu w czerwcu 1864 r." Kolumna I 86: "boleśnie dotknięty stratą swego przyjaciela, towarzysza niedoli Kiersnowskiego zmarł parę tygodni po nim" (zob. Kiersnowski Edward) /-/ o ich śmierci wspomina Feliks Zienkowicz w liście z 27IX / 9 X 1864 r, "w Kamyszlowie pochowaliśmy zacnego patryarchę naszego, Edwarda Kiersnowskiego (z Miłowid). Wnet po nim zapadł Wł. Kozieradzki, nieocenionej poczciwości sąsiad mój z Pruzańskiego [...] w Tiumeniu, edziem przepędził u jego łoża dziewięć ciężkich tygodni. I tego jeszcze musiałem pochować i po nim jeszcze wypadło mi pisać do rodziny ze straszną wieścią" (B. Jędrychowska. Wszystkim obcy i cudzy. Feliks Zienkowicz i jego listy z Syberii 1864-1881, Wrocław 2005, s. 174) /-/ Powstanie na Litwie i Białorusi, s. 554-555: ziemianin z pow. pruzańskiego (maj. Rudawiec), porucznik korpusu leśniczych, zaopatrywał powstańców w żywność. Aresztowany w lipcu 1863 r" skazany na osiedlenie w gub. tomskiej, z utratą praw stanu i konfiskatą majątku. BN AN Ukr. (Lwów), rkps Ossol. 4533, k. 112, tamże, 4535, k. 59.